شناسایی و الویت بندی ریسک در مهندسی شهرسازی روش ترکیبی دلفی فازی ، FMEA و ویکور

در این پژوهش هدف از پژوهش بررسی ریسک در مهندسی شهرسازی و شناسایی و اولویتبندی این ریسکها میباشد.در تمامی پروژهها ساخت و سازها یکسری موانع وجود دارد که به عنوان ریسک درنظر گرفته میشود. مدیریت ریسکدر مهندسی شهرسازی موضوع مهمی است که شناسایی و رتبهبندی آنها میتواند از اهمیت بسیاری برخوردار باشد. به-منظور این کار، ابتدا به وسیله مصاحبه این ریسکها شناسایی شده و سپس با روش دلفی فازی غربالگری میشوند. درگام بعدی با توجه به سه شاخص شدت اثر، احتمال وقوع و قابلیت شناسایی، این سه شاخص با روش آنتروپی شانونوزندهی شده و در نهایت بهوسیله روش ویکور ریسکهای موردنظر رتبه بندی خواهند شد. جامه آماری در این پژوهشتعداد ۲۰ نفر بوده و با توجه به نتایج بهدست آمده این ریسکها به ترتیب شامل به ترتیب رتبه شامل ریسک بی ثباتیاقتصادی کشور، کمبود منابع مالی شهرداری، زمانبندی و تاخیر در پروژه، تغییرات طراحی، ریسک اعتراضات شهروندان،بهره وری ضعیف نیروی کار و تجهیزات در ساخت و ساز، افزایش هزینه، اشتباه در برآورد ریالی پروژه ها، انتخاب روشهای نادرست ساخت و ساز، ریسک صلاحیت کم کارکنان پیمانکار، ریسک تاخیر در تامین مصالح ساختمانی، تجربهمحدود پیمانکار، برنامه فشرده غیرمنطقی برای ساخت و ساز، ریسک مکان یابی پروژه، مشکل ابزار، ریسک سیاسی،اطلاعات اشتباه در طرح، ریسک عدم توجه به ایمنی، ریسک کیفیت پایین مصالح ساختمانی، شرایط محیطی واجتماعی، کمبود حاشیه سود پیمانکار، ریسک آب و هوا نامناسب، در دسترس بودن و قابلیت اطمینان محدودیت تامینکنندگان و پیمانکاران، کمبود نیروی انسانی، انتخاب تکنولوژی )نوع ساخت و ساز، مواد( ، کاهش کیفیت، تغییر درقوانین دولتی و در رتبه آخر امنیت میباشد.

Keywords:

مهندسی شهرسازی , ریسک , دلفی فازی , آنتروپی شانون , ویکور , FMEA