فرحناز جوانمرد - کارشناس مامایی، کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی رحمان، رامسر، ایران.
عذرا زبردست - استادیار روانشناسی سلامت، گروه روانشناسی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
معصومه ملکی پیربازاری - استادیار روانشناسی، گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی رحمان، رامسر، ایران.

مقدمه: بارداری با تغییرات جسمانی و هیجانی همراه است که شرایط خاص کووید-۱۹ می­ تواند در بر سطح اضطراب سلامتی آن دامن بزند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان راه حل محور کوتاه مدت بر نگرش تزریق واکسن و اضطراب سلامت در زنان باردار در همه ­گیری کووید-۱۹ انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیش و پس آزمون بود. نمونه آماری را ۳۰ نفر از زنان باردار مراجعه کننده به مرکز خدمات جامع سلامت سیاهکل تشکیل دادند که به صورت هدفمند غیر تصادفی انتخاب و در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و گواه به صورت تخصیص تصادفی جایدهی شده و به پرسشنامه­های اضطراب سلامتی (سالکوسیکس و وارویک، ۱۹۸۹) و نگرش واکسن (رحمانیان و همکاران، ۱۳۹۹) به صورت داوطلبانه پاسخ دادند. گروه آزمایش، درمان راه حل محور کوتاه مدت (کار دشازر و همکاران، ۲۰۰۶ ) را در ۵ جلسه دریافت کرد و گروه گواه مداخله ­ای دریافت نکرد. داده­ها با تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته ها: یافته­ ها نشان داد درمان راه حل محور کوتاه مدت بر نگرش تزریق واکسن و اضطراب سلامت در زنان باردار در همه­گیری کووید-۱۹ اثر دارد (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: براساس نتایج به دست آمده می­توان گفت در شرایط بحرانی با کاربست مداخله ­های راه ­حل محور و کوتاه­مدت می ­توان نگرش ارتقاء سلامت از طریق تزریق واکسن کووید-۱۹ را در زنان باردار افزایش داد و اضطراب سلامتی را در ایشان کاهش داد.

اضطراب سلامت, همه گیری کووید-۱۹, درمان راه حل محور کوتاه مدت, زنان باردار, نگرش تزریق واکسن