سارا صادق نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، گروه بیوتکنولو
حمید بداللهی - دانشیار، بخش تحقیقات باغبانی، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر،
سپیده ترابی - استادیار، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، وا
بنفشه جلال زاده مقدم شهری - دانشجوی دکتری بیوتکنولوژی، گروه زیست فناوری قارچهای صنعتی، پژوهشکده

گلابی متعلق به خانواده ی گلسرخیان بوده و پس از سیب مهمترین گیاه دانه دار ایران و جهان محسوب می شود. باردهی گلابی تحت تأثیر عوامل متعدد ژنتیکی و محیطی قرار می گیرد که از بین عوامل ژنتیکی،خودناسازگاری یکی از مهمترین عوامل محسوب می شود. خودناسازگاری وضعیتی است که در آن با ی گرده و مادگی،امکان تولید بذر از طریق خودباروری وجود ندارد. بیشتر ارقام تجاری گلابی خودناسازگار هستند و این خودناسازگاری وجود فعال بودن دانه از نوع گامتوفیتی بوده و بوسیله یک مکان ژنی چند آللی )لوکوس S ( کنترل می شود. هدف از این تحقیق،شناسایی آللهای خودناسازگاری در هشت رقم گلابی کلکسیون ملی بوسیله واکنش پی.سی.آر بود. به این منظور پس از استخراج دی.ان.ای ژنومی، واکنش پی.سی.آر با استفاده از یک جفت آغازگر اختصاصی انجام شد و محصول پی.سی.آر این ارقام جهت توالی یابی ارسال گردید. سپس میزان تشابه توالیها در نرم افزار بلاست مورد بررسی قرار گرفت. ارقام کوشیا، کوروشی خان و خوج شمال 2 دارای آلل S4 و ارقام شاه میوه و خوج 1 دارای آلل S7 گزارش شده درPyrus communis بودند. آلل یافت شده در رقم خوج 57 دارای 99% شباهت در توالی نوکلئوتیدی و 100% شباهت در توالی آمینواسیدی با آلل S19 مربوط به Pyrus x bretschneideri بود. آلل موجود در رقم اسفراینی نیز دارای 99% شباهت با آلل S21 در Pyrus communis بود.آلل تکثیر شده در رقم دمکج بدلیل تفاوت در توالی نوکلئوتیدی و آمینواسیدی با سایر آللها، بعنوان یک آلل جدید شناخته شد. در نتیجه آللهای خودناسازگاری این ارقام تعیین و سازگاری یا ناسازگاری ارقام مختلف با هم، مورد بررسی قرار گرفت.

خودناسازگاری، آلل، پی.سی.آر، آغازگر