رضا شهیدی صادقی
سپیده محبی جیرنده
منیره مرتضوی

واقعه طلاق ، یک واقعه اجتماعی و حقوقی به شمار می رود که با ارکان و بخش های مختلف جامعه و در عرصه های مختلف در تعامل تنگاتنگ می باشد. ازاین رو، شهروندان در فرآیند اجرای این واقعه حقوقی ، با مسائل مختلفی روبه رو می شوند و به جهت ماهیت حقوقی واقعه طلاق ، تجربیات حقوقی و قضایی متفاوتی در طول حضور و ارتباط با این فرآیند برایشان حاصل می شود. یکی از امورمهمی که می تواند نقشی خاص در رفع چالش های اجتماعی خانواده ها ایفا نماید، قوانین و مقرراتی است که تاکنون در حوزه خانواده تصویب شده اند. لذا بررسی و نقد این قوانین برای شناسایی ضعف ها و نقص های قانونی بسیار حائز اهمیت تلقی می شود. از جمله این قوانین ، قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ است . در این تحقیق که به روش توصیفی تحلیلی نگاشته شده به دنبال بررسی این موضوع هستیم که از حیث حقوقی چه نقدهایی بر قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ و رویه قضایی دادگاه های خانواده در زمینه تحکیم روابط زوجین و حفظ کیان خانواده وارد است ؟ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱، گام های مثبتی در جهت تحکیم خانواده برداشته است ، اما بااین وجود، نقدهایی بر قانون مذکور و رویه قضایی دادگاه های خانواده وارد است که عبارت انداز: فقدان ضمانت اجرا در تامین نظر قاضی مشاور زن در موارد رد غیرمستدل نظر وی، اطاله دادرسی در موارد درخواست تجدید جلسه دادرسی به منظور ایذاء طرف مقابل و ... لذا در شرایط کنونی و جهت رفع چالش های حوزه خانواده ، ضرورت ، اقتضاء تدوین »نظام جامع حقوقی تحکیم خانواده « را دارد.

نظام حقوقی تحکیم خانواده ”، ” قانون حمایت خانواده ”، ” دادگاه خانواده ”، ” نقص ها و نقدها ”، ” حفظ کیان خانواده ”