واکاوی پارامترهای روانشناسی بالینی افراد بر مبنای مواجهه با استرس (مطالعه موردی نوجوانان)

این مقاله به بررسی پارامترهای روانشناسی بالینی نوجوانان می پردازد که به مبنای مواجهه با استرس تحت تاثیر قرار می گیرند. استرس یک واکنش فیزیولوژیک و رفتاری به تهدیدات و فشارهای خارجی است که ممکن است اثرات منفی بر روان و جسم افراد داشته باشد. بررسی ها نشان می دهند که شیوع خودکشی در برخی دوره های زندگی بیش از دوره های سنی دیگر است. از پرخطرترین این دوره ها می توان دوران نوجوانی را نام برد. نوجوان در کسب مهارت های زندگی هنوز بسیار خاک است. در تصمیم گیری ها عجول است و توانایی و تحمل کافی را در مواجهه با مسایل و مشکلت زندگی ندارد. از این رو، این امکان وجود دارد که برای رهایی از فشارها و مشکلات، برانگیختن توجه دیگران و یا جلب ترحم اطرافیان اقدام به نابود کردن خویش نماید. در دنیای امروز با افزایش استرس های مختلف در زندگی نوجوانان، ارتباط پارامترهای روانشناسی بالینی با مواجهه آن ها با استرس بسیار مهم است. این پژوهش به بررسی این ارتباط و تاثیرات آن بر رفتارها و روانی نوجوانان می پردازد. یک نمونه جامع از نوجوانان به عنوان شرکت کنندگان انتخاب شد و مواجهه آنها با استرس اندازه گیری شد. سپس پارامترهای روانشناسی بالینی شامل اضطراب، افسردگی، خودپنداره و راهبردهای مقابله با سترس بررسی شدند. نتایج نشان دادند که میزان استرس تاثیر قابل ملاحظه ای بر پارامترهای روانشناسی بالینی نوجوانان دارد. افزایش استرس منجر به افزایش اضطراب افسردگی و کاهش خودپنداره و روش های مقابله موثر با استرس می شود.

Keywords:

روانشناسی بالینی , روانشناسی استرس , پارامترهای موثر روانشناسی