حسن ادیب آرا
رضا زیاری

کسب سود پایدار، حفظ و ادامه ی رشد و هر نوع تصمیمات مدیریتی و استراتژیکی در محیط های پیچیده امروزی در گروه داشتن ساختار سرمایه مناسبتر و نزدیکتر به نرمه ای بین المللی است، و اینکه منابع مالی را ازچه منابعی تهیه کنیم، که کمترین هزینه و کمترین ریسک را دربر داشته باشد؛ و منابع مالی را کجا سرمایه گذاری کنیم که بیش ترین بازدهی را، با حداقل ریسک، به بار آورد. ساختار سرمایه پایه مالکیت دارایی های شرکتها و میزان کارایی آن و استفاده از بدهی و سرمایه در ساختار سرمایه رانشان می دهد. بنابراین بررسی ارتباط ویژگی های سرمایه و تجدید ساختار بدهی یاریگر مدیران مالی در تصمیم گیری های استراتژیکی است. هدف این تحقیق بررسی ارتباط مالکیت خانوادگی و نقش تعاملی آن در رابطه بین بحران مالی و بدهی قابل تبدیل به سهام است. به منظور دستیابی به هدف تحقیق یک فرضیه اصلی تدوین گشت. روش تحقیق از نوع توصیفی – همبستگی و از نظر تاریخی به صورت پس رویدادی است. داده های لازم جهت آزمون فرضیات طی سالهای ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۱ جمع آوری و به کمک روشهای آماری مورد آزمون قرار گرفت. نتایج تحقیق حاکی از وجود نشان دهنده میزان تاثیر گذاری و تبیین کنندگی متغیر مستقل(مالکیت خانوادگی) بر روی متغیر وابسته (رابطه بدهی قابل تبدیل به سهام) می باشد. ضریب رگرسیون بین مالکیت خانوادگی و بدهی قابل تبدیل به سهام مثبت بوده که نشان دهنده رابطه مثبت بین مالکیت خانوادگی و بدهی قابل تبدیل به سهام است. بنابراین فرضیه تحقیق تایید شده و رابطه تعاملی مالکیت خانوادگی در ارتباط بین بحران مالی و بدهی قابل تبدیل به سهام وجود دارد.

بحران مالی، بدهی قابل تبدیل به سهام و مالکیت خانوادگی