بررسی اثرات تنش خشکی بر روابط آبی و کارایی فتوسیستم ΙΙ در ژنوتیپ های نخود Cicer arietinum. L در شرایط مزرعه

آزمایشی با هدف بررسی روابط آبی و کارایی فتوسیستم ΙΙ ارقام مختلف نخود در پاسخ به تنش خشکی انجام گردید. در این آزمایش 14 ژنوتیپ نخود که شامل 2 رقم تجاری MCC361 ، MCC358 6 ژنوتیپ کابلی شامل MC774 ،MCC588 ،MCC759 ،MCC696 ،MCC537 ،MCC 6 و 6 ژنوتیپ دسی شامل MCC45 ،MCC39 ،MCC10،MCC870 ،MCC 873 و MCC101 بودند، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در شرایط دیم کشت شدند و سپس در مرحله گل دهی، از نظر صفات وزن خشک اندام هوایی، طول ساقه، مقدار نسبی آب برگ RWC پتانسیل آب برگ، سطح برگ و کارایی فتوسیستم ΙΙ Fv/Fm با یگدیگر مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در شرایط خشکی همبستگی مثبت و معنی داری بین وزن خشک اندام هوایی و سطح برگ وجود دارد. ارتفاع گیاه و کارایی فتوسیستم ΙΙ نیز همبستگی مثبت و معنی داری با یکدیگر نشان دادند. در ژنوتیپ های MC774 MCC252 ،MCC361 ،MCC45 ،MCC39 و MCC101 کارایی فتوسیستم ΙΙ سطح برگ، پتانسیل و مقدار نسبی آب برگ در شرایط خشکی پایین تر سایر ژنوتیپ های مورد بررسی بود. بنابراین نتایج می توان گقت که این ژنوتیپ ها از حساسیت بیشتری نسبت به خشکی برخوردار هستند. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که استفاده از شاخص های فیزیولوژیکی از قبیل میزان نسبی آب برگ، وزن خشک اندام هوایی و کارایی فتوسیستم ΙΙمی تواند معیار مناسبی جهت تعیین میزان تحمل به خشکی در ژنوتیپ های نخود باشد.

Keywords:

پتانسیل آب برگ , تنش خشکی , مقدار نسبی آب برگ , کارایی فتوسیستم ΙΙ , نخود