ایجاد هقاوهت به نوک در گیاه گندم تلقیح شده با سودوهوناس هندوسینا هولد آنزین ACC Deaminase

مقادیر زیاد اتیلن با دخالت در مکانیسم‌های فیزیولوژیکی گیاهان در معرض استرس (من‌جمله شوری) به عنوان هورمون استرس مطرح می‌باشد. اتیلن استرس باعث ممانعت از افزایش پول پیش، رشد ترک‌ها و قید می‌گردد. هدف این تحقیق مطالعه اثر سودوموناس مندوسینا دارای پلاسمید محتوی ژن کد کننده 1- aminocyclopropane-1-carboxylate deaminase (ACD) در ایجاد مقاومت گیاه گندم کشت داده شده در استرس شوخی بود. دانه‌های گندم که سطح شان استریل شده بود در پتری دیش کشت گردیدند . جوانه‌های هم اندازه انتخاب و در سطوح گنجاند گلخانه رشد داده شدند. شوری به میزان 172 و mM NaCl 207 در گلدان و به میزان mM 207 در گلخانه توسط آبیاری با آب نمک ترمیم گردید. ژن acdS در P. mendocina کلون شده و این باکتری در آزمایشات مورد استفاده قرار گرفت. نتایج در صد گلدان و شوری 172mM نشان داد که P. mendocina حاوی پلاسمید در مقایسه با سویه وحشی قادر به افزایش 11.6% طول ثابت، افزایش 43.7% بیومس و نیز طول شش به میزان 47.5% گردید. همین مقادیر در میزان نمک 207 mM NaCl عبارت بودند از 20.6% ، 2.65% و 11.9% نتایج گلخانه نشان داد که گندم تیمار شده با سوسپانسیون P. mendocina کلون شده در مقایسه با انواع تیمار شده با سویه وحشی دارای 38.8% افزایش طول ساقه ، 23.3% در طول شش و افزایش 28.6% بیومس گردید. گندم تیمار شده با باکتری کلون شده در مقایسه با گیاه بدون تیمار باکتریایی 43.8% افزایش طول ساقه، 5.5% 28پول پیش به .6% افزایش بیومس داشت. نتیجه‌گیری: باکتری سودوموناس مندوسینا دارای پلاسمید محتوی ژن موردنظر قادر به افزایش مقاومت گندم بر استرس شوری با کاهش اتیلن بود.

Keywords:

استرس محیطی , شوری , گندم , سودوموناس مندوسینا