بررسی کالوس زایی و باززایی در خربزه Cucumis melo L رقم ایوانکی

برای کالوس زایی و باززایی خربزه رقم ایوانکی، ریزنمون ههایی از لپ هها و کالوس های حاصل از لپ هها در محیط MS با ترکیب مختلفی از سه غلظت IAA و سه غلظت BA کشت شد. آزمایش در قالب فاکتوریل در پایه های طرح کاملا تصادفی انجام و تجزیه داده ها با MSTAT-C و مقایسه میانگین ها با آزمون چند دامنه ای دانکن صورت گرفت. برای کالوس زایی یک ماه پس از کشت لپه ها، مقادیر کالو سهای تولید شده وزن شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که سطوح IAA در سطح 5% و غلظت های BA و اثر متقابل IAA در BA در سطح 1% تفاوت معنی دار داشتند. ترکیب های با غلظت فقط BA mg/1 ، 1 و همچنین mg/l BA + 0/5 mg/l IAA ،؛ 0/5 به ترتیب با میانگین 2/22 و 2/01 گرم کالوس در هر ریزنمونه بیشترین کالوس را تولید کردند. محیط هایی که در آنها غلظت IAA از BA بیشتر بود ریزنمون هها اغلب بجای تولید کالوس، مستقیما تولید ریشه کردند. برای باززایی حدود یک گرم از کالو سهای مورفوژن به محیط های مختلف انتقال و پس از دو ماه درصد باززایی مشخص شد. نتایج نشان داد که غلظت های مختلف IAA ، BA و اثرمتقابل IAA در BA اختلاف معنی داری در سطح 1% داشتند. ترکیب های هورمونی با غلظت IAA mg/l 0/05 + mg/l BA 0/5 با میانگین 84/67 و BA mg/l ؛ 1 با میانگین 72/61% بیشترین باززایی را داشتند.

Keywords:

خربزه Cucumis melo L , باززایی , کالوس مورفوژن BA , IAA