بررسی تنوع ژنتیکی زنبورعسل خوزستان با استفاده از نشانگرهای ریزماهوارهای

با توجه به اهمیت حفظ تنوع در نژادها و شناسایی ذخایر ژنتیکی حیوانات، جمعیت زنبورعسل Apis mellifera با استفاده از 8 نشانگر ریزماهواره به نامهای B و 124 A113 ,A88 ,A28 ,A24 ,A7 ,AP43 از نظر تنوع درون جمعیتی مورد بررسی قرارگرفت. ابتدا از 120 کلنی از سطح خوزستان نمونهگیری بهعمل آمد و پس از انتقال نمونهها به آزمایشگاه DNA نمونه ها استخراج شد. پس از بهینه سازی شرایط و انجام واکنش PCR تمامی جایگاهها بخوبی تکثیر شدند و فرآوردههای PCR بر روی ژل آکریل آمید 6% الکتروفورز گردید. درسطح آماری 0/05>P با آزمون مربع کای، جایگاه A107 در تعادل و بقیه جایگاهها انحراف معنیداری از این تعادل را نشان دادند. دامنه هتروزیگوتی مورد انتظار 0/7770 - 0/49370 بود. بیشترین مقدار شاخص شانون در جایگاه A7 1/555 و کمترین مقدار شاخص در جایگاه AP43 0/686 بدست آمد. همچنین بیشترین و کمترین مقدار آلل مؤثر به ترتیب مربوط به جایگاه A7 4/49 و جایگاه A28 1/00 بود. از نظر محتوای اطلاعات چند شکلی PIC بیشترین و کمترین مقدار PIC بهترتیب مربوط به جایگاه AP43 0/8369 و A7 0/7446 بود. در این مطالعه تنوع درونجمعیتی 92 % و تنوع بینجمعیتی 8% برآورد گردید.

Keywords:

تنوع ژنتیکی , زنبورعسل , ریزماهواره , چندشکلی , هتروزیگوتی