ابراهیم غفاری - دکتری، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرگز، گلستان، ایران
سمیرا شهرکی - کارشناسی ارشد، رشته روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرگز، گلستان، ایران

با توجه به جایگاه خوباوری در بین مفاهیم روان شناسی، در پژوهش حاضر به بررسی رابطه خودباوری با تعلل ورزی و راهبردهای تنظیم شناختی-هیجانی در دانش آموزان مقطع متوسطه اول مدارس شهرستان بندرگز پرداخته شده است. برای این منظور، در ابتدا به بررسی رابطه خودباوری با تعلل ورزی در دانش آموزان پرداخته شد و سپس رابطه خودباوری با راهبردهای تنظیم شناختی-هیجانی در دانش آموزان مقطع متوسطه اول مورد سنجش قرار گرفته است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها در گروه پژوهش های توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی قرار دارد که برای بررسی فرضیه های پژوهش از نرم افزار Spss۲۳ و آزمون های همبستگی پیرسون بهره گرفته شده است. هم چنین، جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه اول مدارس شهرستان بندرگز در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ می باشد که در مجموع تعداد آن ها ۱۸۲۵۰ نفر (۹۵۵۰ مرد، ۸۷۰۰ زن) بود و براساس فرمول نمونه گیری کوکران ۳۷۷ نفر به صورت روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده اند که در این بین تعداد ۱۹۷ نفر را مرد و ۱۸۰ نفر را زن تشکیل می دهند. ابزار گردآوری داده های پژوهش پرسشنامه استاندارد می باشد که شامل پرسشنامه مقیاس ارزیابی تعلل ورزی تاکمن (۱۹۹۸)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج (۲۰۰۶) و پرسشنامه خود پنداره راجرز (۱۹۵۱) است. نتایج به دست آمده در پژوهش حاضر نشان می دهد چه در بین کل نمونه و چه در زیرگروه ها، رابطه منفی و معناداری بین خودباوری با تعلل ورزی و رابطه مثبت و معناداری بین راهبردهای تنظیم شناختی- هیجانی در دانش آموزان مقطع متوسطه اول رابطه وجود دارد.

خودباوری، تعلل ورزی، راهبردهای تنظیم شناختی-هیجانی