استفاده ازپیتیدهای متصل شونده به فلزات به منظور حذف فلزات سنگین

آلودگی فلزات سنگین و حضور مقادیر زیادی از این فلزات سمی نظیر کروم، نیکل، آهن، روی، مس، منگنز، کبالت، کادمیم، جیوه، سرب و... در محیط زیست تهدیدی جدیدی برای سلامت انسان است. چون فلزات سنگین نمی توانند به صورت زیستی تخریب گردند، اغلب اوقات جذب آن ها با استفاده از راهکارهای زیستی به منظور حذف فلزات سنگین اتفاق می افتد. موجودات عالی مانند گیاهان و حیوانات عموم اً بوسیله تولید پیتیدهای غنی از سیستئین مانند متالوتیونین ها، فیتوکلاتین ها و دفنزی نها و اتصال آن ها به یو نهای فلزی به حضور فلزات سنگین پاسخ می دهند. پروتئی نهای مختلفی که مشابه متالوتیونین ها، غنی از سیستئین هستند مانند دفنزی نها از گونه های مختلف گیاهی جدا شده اند.در این مطالعه پروتئین نوترکیب دفنزین در گیاه لوبیا به واسطه اگروباکتریوم به صورت موقت بیان گردید. پروتئین های حاصل از فرایند Agroinfilteraition برای اندازه گیری میزان جذب فلزات سنگین توسط این پروتئین به کمک دستگاه Atomic absorption بکار برده شدند.که نتایج نشان دادند با افزایش میزان پروتئین در محلول به میزان μg/μl 35 جذب فلز سنگین کادمیوم در محلول نسبت به حالت کنترل ppm 0.072 افزایش یافته است.

Keywords:

حذف فلزات سنگین , پیتیدهای غنی از سیستئین , Atomic absorption و Agvoinfilteraition