کاظم پورالف - کارشناس روانشناسی
محرمعلی فرهنگی - کارشناس ارشد مدیریت دولتی
مرتضی نیک خصال - دکتری فیزیولوژی ورزشی

مقدمه و هدف: اثرات تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر شاخص های آمادگی جسمانی در مطالعات متعددی مورد بررسی قرار گرفته است . با این حال مطالعات چندانی در ارتباط با اثرات HIIT در محیط سرد بر شاخص های آمادگی جسمانی سربازان وجود ندارد. از همین روی هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید در فصل زمستان بر برخی عوامل آمادگی جسمانی سربازان خدمت وظیفه عمومی بود.مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود که برای این منظور از میان ۶۵۰ سرباز خدمت وظیفه عمومی ، تعداد ۹۰ سرباز وظیفه با میانگین سنی ۳±۲۳ سال، وزن ۲۵/۹±۶۸/۷۵ کیلوگرم و قد ۳۸/۸±۹۱/۱۷۰ سانتی متر به طور داوطلبانه به طور تصادفی به دو گروه HIIT و تمرین نظامی عمومی تقسیم شدند. شاخص های استقامت قلبی -عروقی با آزمون دوی ۲۴۰۰ متر، توان بی هوازی با آزمون دوی ۶۰ متر، استقامت عضلانی با آزمونهای شنای سوئدی و دراز و نشست و نیز انعطافپذیری با آزمون نشستن و رسیدن استفاده شد. تمامی آزمونهای توسط متخصصین و مربیان فیزیولوژی ورزشی صورت گرفت . تجزیه و تحلیل آماری از طریق آزمون تحلیل واریانس مکرر ۲×۲ ومتعاقبا آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری ۰۵/۰P< صورت گرفت .نتایج : در مقادیر دوی ۲۴۰۰ متر، دوی ۶۰ متر، شنای سوئدی و انعطافپذیری تفاوت معنی دار بین گروهی و درون-گروهی مشاهده شد (۰۵/۰.(P≤ همچنین در مقادیر دراز و نشست تنها تفاوت معنی دار درونگروهی مشاهده گردید (۰۵/۰ .(P≤ با این حال تنها در دوی ۲۴۰۰ متر و دوی ۶۰ متر تفاوت معنی داری بین دو گروه به نفع HIIT نسبت به تمرین نظامی عمومی وجود داشت (۰۵/۰.(P≤بحث و نتیجه گیری : به نظر می رسد HIIT در فصل سرد منجر به بهبود مقادیر شاخص های استقامت قلبی -عروقی ، استقات عضلانی و انعطافپذیری سربازان خدمت وظیفه عمومی می شود که این امر در بهبود رکوردهای مرتبط با دویدن ناشی از HIIT نسبت به تمرین نظامی عمومی مشهودتر است .

آمادگی جسمانی ، تمرین تناوبی شدید، تمرین نظامی عمومی