سارا بینا - دانشگاه سمنان

در دهه های اخیر، ادغام دانش های عصبی شناسی و روان شناسی شناختی به توسعه یک حوزه میان رشته ای تحت عنوان آموزش عصبی منجر شده است. این حوزه به بررسی چگونگی تاثیر آموزش بر مغز و فرآیندهای شناختی و هیجانی پرداخته و تلاش دارد تا روش های آموزشی مبتنی بر علم مغز را بهبود بخشد. این مقاله با تحلیل مبانی نظری و پژوهش های انجام شده در زمینه های پلاستیسیته مغزی، نقش هیپوکامپ در حافظه، و توجه و تمرکز، به بررسی روش های آموزشی موثر بر بهبود یادگیری و کاهش استرس در دانش آموزان می پردازد. نتایج نشان می دهند که آموزش عصبی می تواند بهبود قابل توجهی در عملکرد تحصیلی و توسعه مهارت های شناختی و هیجانی داشته باشد. علاوه بر این، چالش های اجرایی و آینده پژوهی این حوزه نیز مورد بررسی قرار گرفته و پیشنهاداتی برای تحقیقات آتی ارائه شده است.

آموزش عصبی، پلاستیسیته مغزی، حافظه، توجه، هیپوکامپ، یادگیری تجربی، استرس، هوش هیجانی