علی اکبر نوری - .
سجاد دردخوار - .

تربیت عاطفی به عنوان یکی از ابعاد مهم تربیت در نظام آموزشی، نقش کلیدی در بهبود روابط دانش آموزان و کاهش تعارضات مدرسه ای دارد. این پژوهش به بررسی اهمیت و تاثیر تربیت عاطفی در محیط های آموزشی پرداخته و روش ها و استراتژی های مختلفی را برای اجرای آن ارائه می دهد. یافته ها نشان می دهد که ارتقاء هوش عاطفی دانش آموزان از طریق آموزش مهارت های شناخت و مدیریت احساسات، همدلی، حل مسئله و ایجاد روابط مثبت، می تواند بهبود قابل توجهی در تعاملات اجتماعی و کاهش رفتارهای پرخاشگرانه در مدارس ایجاد کند. همچنین، چالش ها و راهکارهای مربوط به اجرای موثر تربیت عاطفی در نظام آموزشی مورد بحث قرار گرفته است. نتیجه گیری این پژوهش بر اهمیت توجه به تربیت عاطفی به عنوان یکی از اولویت های اصلی نظام آموزشی و ضرورت تدوین و اجرای برنامه های موثر در این زمینه تاکید می کند. تربیت عاطفی، علاوه بر بهبود روابط اجتماعی و کاهش تعارضات، زمینه ساز توسعه فردی و اجتماعی پایدارتر دانش آموزان خواهد بود.

تربیت عاطفی، هوش عاطفی، روابط میان فردی، تعارضات مدرسه ای، مهارت های اجتماعی