نیما توکلی شیرازی - فارغالتحصیل کارشناسی ارشد مهندسی عمران، دانشگاه سیستان و بلوچستان پ
محمدرضا قاسمی - دانشیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه سیستان و بلوچستان
ناصر شابختی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه سیستان و بلوچستان

در جداسازی لرزه ای کل یا بخشی از سازه برای کاهش پاسخ لرزه ای آن بخش در زمان زلزله از زمین یا قسمت های دیگر سازه جدا می شود. این کار با استفاده از جداساز هایی که بر اساس مشخصات دینامیکی سازه، اهداف عملکردی مورد نظر طراح و شرایط خطر لرزه ای ساختگاه، طراحیو ساخته شده اند صورت می گیرد. در این مقاله به منظور بررسی اثر حرکت زمین بر روی مدل ها از سه شتاب نگاشت El Centro ، San Fernando و Tabas استفاده شده است. با توجه به نتایج بدست آمده از میزان برش پایه و مقایسه آن در دو حالت مشاهده میشود که برش منتقلشده به سازه در حالت جداساز پایه بسیار کمتر از حالت جداساز طبقات میباشد که این امر با توجه به نتایج حاصل از تغییر مکان طبقات نیز قابل پیش بینی بود. در حالت جداساز پایه به علت ایزوله شدن ساختمان در محل پی نیاز لرزه ای بسیار کمتر از حالت دیگر خواهد بود. همین امر باعث میشود که نیروی کمتری برای طراحی در طبقات قوفانی به وجود آید

عملکرد لرزه ای، سیستم های جداسازی شده، برش پایه، تغییر مکان