شهناز مشایخ - دانشیار، گروه حسابداری، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
محمود حسن زاده کوچو - کارشناس ارشد، گروه حسابداری، دانشکده اقتصاد و مدیریت، دانشگاه قم، قم، ایران
راحله میرزایی بیرامی - دانشجوی دکتری حسابداری، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی، دانشگاه الزهراء (س)، تهران، ایران.
ملیحه حبیب زاده - دانشجوی دکتری، گروه حسابداری، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران

یکی از معیارهای اساسی برای تصمیم گیری در بورس اوراق بهادار، بازده سهام است. بازده سهام خود به تنهایی محتوای اطلاعاتی دارد و بیشتر سرمایه گذاران بالفعل و بالقوه در تجزیه و تحلیل مالی و پیش بینی ها از آن استفاده می کنند. در حال حاضر، سرمایه گذاران با ایجاد پل ارتباطی بیین بازده سهام و سایر اطلاعات مالی و غیر مالی، تا حدودی بازده سهام را می توانند پیش بینی کنند. بر همین اساس هدف از این پژوهش بررسی تاثیر خودشیفتگی مدیران بر بازده سهام است. به همین منظور، داده های مربوط به شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی ده ساله بین سال های ۱۳۹۱ الی ۱۴۰۰ برای ۱۰۵ شرکت استخراج و از نرم افزار آماری ایویوز ۸ استفاده گردید. پژوهش حاضر از بعد نتیجه، یک پژوهش کاربردی است. پس از تجزیه و تحلیل های آماری، نتایج حاصل از فرضیه های پژوهش حاکی از آن است که خودشیفتگی مدیران بر بازده سهام تاثیر مثبت و معنادار دارد. این امر نشان می دهد که رفتار مدیران خودشیفته منجر به ارائه صورت های مطلوب به مالکان و سهامداران جهت افزایش پاداش و همچنین کسب رضایت مندی بیشتر است.

مالی رفتاری، خودشیفتگی مدیران، بازده سهام