محمد بابایی - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه روستایی، گروه ترویج و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
فاطمه کاظمیه - دانشیار، گروه ترویج و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

امنیت غذایی به عنوان یک مفهوم چند بعدی، بهصورت علمی و روشی حساب شده برای رفع مشکلات تغذیه و چارچوبتعریف شده ای برای برنامه ریزی و مدیریت توسعه مورد بررسی قرار می گیرد. امنیت غذایی از دیدگاه تاریخی، به عرضهجهانی، منطقه ای و کشوری غذا اشاره دارد . بهبود امنیت غذایی و پایان دادن به گرسنگی، از جمله اهداف اصلی جوامعجهانی است. این اهداف شامل دستیابی به غذای سالم و ایمن، ارتقای تغذیه و توسعه کشاورزی پایدار، و ایجاد ارتباطاتپایدار با نیازهای کشاورزی در شرایطی که با تغییرات آب و هوایی، آلودگی ناشی از فرایندهای کشاورزی و چالش هایاجتماعی روبه رو هستیم، از جمله دشواری های مطرح است. در شرایط کنونی، با وجود تنوع شرایط اقلیمی و آب و هوایی،افزایش بازدهی و پیشرفت های قابل توجه اقتصادی و اجتماعی، به ویژه طی نیمقرن اخیر، با مواجهه با مشکلاتی همچونتخریب محیط زیست، تغییرات اقلیمی، کمبود آب، رشد سریع جمعیت، کاهش بهره وری در بخش کشاورزی، فقدانسیاست های پایدار در زمینه امنیت غذایی، محدودیت در دسترسی به زیرساخت ها و خدمات اساسی، جنگ های داخلی وناپایداری های اقتصادی و سیاسی مواجه هستیم. به علاوه، نوسانات شدید در قیمت محصولات و مواد غذایی در بسیاری ازنقاط دنیا، با چالشی جدی بهنام ناامنی غذایی و سوتغذیه مزمن همراه است. بدین وسیله، شناخت دقیق این چالش ها و ارائهراه حل های مناسب، امری حیاتی برای تضمین امنیت غذایی جهانی است. با تلاش مشترک جوامع بین المللی، اقداماتی موثربرای مقابله با این چالش ها اتخاذ و پیادهسازی می شود تا امنیت غذایی جهانی تضمین شود و جوامع همه جهانی از مزایایغذایی معقول و پایدار بهره مند شوند

امنیت، امنیت غذایی، امنیت غذایی پایدار، روستا