بهروز رضائی - کارشناسی ارشد پرستاری

مقدمه و هدف: بازگشت به کار منجر به بهبود کیفیت زندگی بیماران تحت دیالیز و خانواده های آنان شده و هزینه های اضافی را از دوش خانواده ها، موسسات کارفرما و جوامع مرتفع می سازد. . این مطالعه با هدف کشف تجارب بازگشت به کار در بیماران تحت دیالیز انجام شده است. روش کار : مطالعه حاضر با استفاده از رویکرد تحلیل محتوای مرسوم انجام گرفته است.۱۶نفر از از طیف وسیعی از نظر مشخصات فردی –اجتماعی انتخاب شدند. در این مطالعه، نمونه گیری به شکل هدفمند شروع و در ادامه با استفاده از روش نظری تا رسیدن به اشباع داده ها ادامه داده شد. داده های مطالعه از طریق مصاحبه های عمیق رو در رو در محل کار شرکت کنندگان و مرکزجامع بیماریهای خاص شهرستان بیرجندجمع آوری شدند. داده ها با استفاده از روش کوربین و اشتراس ۲۰۱۵تجزیه و تحلیل شدند. سه طبقه اصلی شامل الف ) دیالیز مسموم که خود شامل زیر گروههای صعوبت دیالیز و درگیری همیشه، ب )عوامل شخصی که خود شامل زیرگروههای دلایل بازگشت به کار،انگیزه کار و ظرفیت های فردی و ج)چالشها و تسهیلات اجتماعی که خود شامل زیر گروههای خانواده، عرصه کار، و عرصه اجتماعی به عنوان عوامل زمینه ای موثر در بازگشت به کار مشخص شدند. نتیجه گیری: بازگشت به کار منجر به ایجاد احساس نیل به شرایط طبیعی در بیماران تحت دیالیز می شود؛ بنابراین، بازگشت به کار بیماران تحت دیالیز بایستی تسهیل گردد. تسهیل بازگشت به کار نیازمند تعامل نزدیک کارکنان نظام سلامت، کارفرمایان و همکاران و اعضای خانواده با بازماندگان سرطان می باشد. در این راستا، بایستی راهبردهای موثر بازماندگان سرطان در رابطه با بازگشت به کار تقویت و محیط های کاری برای ورود بیماران تحت دیالیز با توجه به توانایی ها و ظرفیت های آنان بهسازی شوند.

بازگشت به کار، بیماران تحت دیالیز، تحقیق کیفی