مینا رضازاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی

امروزه پاسخ سریع به تهدیدها و فرصت های عصر حاضر، مدیران را به عنوان منبعی حیاتی در حل مسائل در سازمان ها مطرح ساخته که بر این اساس نیاز سازمان ها به مدیران شایسته بیش از پیش آشکار شده است. نیاز به مدیریت و هبری و اصول آنها، در همه زمینه های فعالیت اجتماعی، محسوس و حیاتی است. این نیاز، به ویژه در سازمان ها اهمیت بسیاری دارد، زیرا آموزش نقشی اساسی در گردش امور سازمان و تداوم بقای آن برعهده دارد. مدیریت آموزشی، در مقایسه با سایر مدیریت ها، به تجربه و قدرت یادگیری همراه با توانایی تصحیح قواعد تصمیم گیری مدیران آموزشی نیاز دارد و به لحاظ تأثیری که می تواند بر جریان و فعالیتهای بهسازی کارکنان و در نتیجه بهبود کیفیت تولیدات سازمان بگذارد، واجد اهمیت بسیاری است. در این مقاله سعی خواهد شد تا ضمن تشریح آسیب های نظام مدیریت نظام آموزشی و منشاء این آسیب ها، به ارائه ی راهکارهایی به منظور کاهش و رفع آنها پرداخته شود.

مدیریت، مدیریت نظام آموزشی