گلرخ دانشگر مقدم - دکترای معماری، استادیار دانشکده معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ه
بهزاد محمدی - کارشناسی ارشد معماری، مربی و عضو ه یئت علمی دانشکده معماری دانشگاه آز
بهاره شوندی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده معماری دانشگاه آزاد اسلامی و

در عصر ماقبل از تاریخ مسکن چیزی بیش از سرپناه انسان اولیه گردید و تقریباٌ از آغاز « عملکرد» مسکن به مراتب چیزی فراتر از مفهوم مادی، کاربری و مصرفی بوده و همواره پایه گذاری، اسختن و اقامت کردن در آن را تشیفاتی فرهنگی مذهبی همراهی می کرده است. اگر قدرت و توان یک دیدگاه نقش ا نفعالی خانه باشد، هدف فعال مسکن ایجاد محیطی است که به بهترین شکل با شیوه های زندگی یک قوم هماهنگ و منطبق باشد. چیدمان فضا عبارت است از یک مجموعه تکنیک ها برای مدل سازی ساختمان ها و شهرها بطوریکه مدل بوجود آ»ده از سیستمی شامل عناصر مرتبط به یکدیگر و تحلیل این سیستم برای درک چگونگی ارتباط عناصر سازنده آن تشکیل شده است. این عناصر هنگامیکه موضوع تحقیق در باره حرکت باشند خطی هستند و در مواقعی که موضوع تحقیق تعاملات اجاتماعی می باشند فضای محدب هستند و در هنگامیکه موضوع تحقیق الگوهای رفتاری باشند محدوده قابل رویت می باشند.

رویکرد چیدمان فضا، ا لگوهای رفتاری، مجتمع مسکونی