امیررضا فلاحت گرمطلق - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
عباسعلی حسین خانزاده - دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
عباس ابوالقاسمی - استاد، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

نارسانویسی یک اختلال یادگیری خاص است که عمل نوشتن را دشوار میکند و منجر به مشکلات املایی، دست خط ضعیف و مشکلاتدر بیان افکار روی کاغذ میشود. نارسانویسی و اختلالات بیان نوشتاری در پیشرفت تحصیلی و یادگیری دانشآموزان اهمیت و نقشبسزایی دارند و میتواند روی عملکرد تحصیلی آنان اثرگذار بوده و تاثیرات مادام العمری بر پیشرفت شغلی و عملکرد روزانه آنها داشتهباشد. نارسانویسی میتواند به مشکلات زبانی، یادگیری حرکتی یا اجرای حرکتی، مشکلات بینایی- حرکتی، مشکلات هماهنگی، یا اختلالات شناختی مرتبط باشد. در مطالعه مروری حاضر جهت یافتن مقالات مرتبط، از جامعه آماری بانک های اطلاعاتی ProQuest ProQuest, Direct Science, Scopus, PubMed, Web Of Science Google Scholar, یافته های برخوردار ازکلیدواژه های Dysgraphia و Perceptual-motor skills جستوجو شد همچنین مقالات فارسی در پایگاه های داده Iran doc ، SID ، Iran Medex و Magiran با همان کلمات کلیدی به زبان فارسی مورد جستوجو قرار گرفت. پژوهش های مختلفنشان داده اند این اختلال نیاز به مجموعه پیچیده ای از مهارتهای حرکتی و پردازش اطلاعات دارد. نوشتن یک مهارت ادراکی- حرکتی است که به بلوغ و یکپارچگی مجموعه ای از مهارت های، شناختی، ادراکی و حرکتی بستگی دارد که از طریق آموزش ایجاد می شود. بر ایناساس مهارتهای ادراکی حرکتی - از طریق فرایندهای یکپارچگی حسی باعث بهبود مهارتهای حرکتی و یادگیری به خصوص در دانشآموزان نارسانویس می شوند. در این راستا پژوهشگران در مداخلات آموزشی و پژوهشی خود اثرگذاری مثبت تمرینات ادراکی- حرکتی در بهبود و توانبخشی دانش آموزان نارسانویس را اثبات کرده اند.

مهارتهای ادراکی- حرکتی، نارسانویسی