رحیم مختاری - استادیارحقوق خصوصی، دانشگاه آزاداسلامی، واحدشیراز
احد شریفی - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز

در اجرای اصل یکصد و هفتاد و سوم (۱۷۳) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به منظور رسیدگی بهشکایات، تظلمات و اعتراضات مردم نسبت به ماموران، واحدها و آیین نامه های دولتی خلاف قانون یا شرع یاخارج از حدود اختیارات مقام تصویب کننده، دیوان عدالت اداری که در این قانون به اختصار «دیوان» نامیدهمی شود زیرنظر رئیس قوه قضائیه تشکیل می گردد . و در این راستا برای حل اختلاف آیین دادرسی ویژه نیز برایدیوان عدالت اداری مصوب گردیده است.درمواردسکوت به قانون آیین دادرسی مدنی ارجاع داده شده است لکندادرسی دردیوان عدالت اداری به صورت عادی انجام ولزومی به تعیین وقت قبلی واحضارطرفین واستماعاظهارات آنان نیست ونزدیک به نظام تفتیشی میباشد.در آیین دادرسی دیوان عدالت اداری دادرسی همانند آییندادرسی مدنی،شروع دعوا با تقدیم دادخواست انجام می گیرد.طواری دادرسی در هر دو رسیدگی سبب می شودکه اتخاذ تصمیم بدوا راجع به طواری صورت پذیرد و در جریان دادرسی، دادرسی عاری از طواری (مثل دستورموقت) در آیین دادرسی دیوان عدالت نیز پیش بینی شده است.درآیین دادرسی دیوان عدالت اداری نیز امکاناصلاح خواسته یا استرداد دادخواست وجود دارد و فارغ از این طرح دعوای طاری ورود ثالث و جلب ثالث نیزپش بینی گردیده است.رای که از دیوان عدالت اداری صادر می گردد قابل تجدید نظرخواهی و اعادی دادرسیبوده و همچنین در صورتی که رای بدون دخالت ثالثی که ذینفع بوده و به ضرر ایشان صادر شده باشد می تواندبه حکم صادره ظرف مهلت دوماه ازتاریخ اطلاع به عنوان ثالث معترض باشد.علاوه بر رسیدگی در شعب بدوی وتجدید نظر رسیدگی در هیئت عمومی دیوان عدالت اداری جهت ابطال مصوبات، صدور رای وحدت رویه و صدوررای ایجاد رویه صورت می پذیرد که در این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی سعی می گردد مقایسه بین آیین دادرسی مدنی و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری صورت بپذیرد.

حقوق اداری،دیوان عدالت اداری،آیین دادرسی مدنی،آیین دادرسی دیوان عدالت اداری