سمیه احمدی - لیسانس ریاضی کاربردی دانشگاه پیام نورکرمانشاه، سنقر

بازی های رایانه ای که امروزه جای خود را به عنوان تفریحات اول وضروری کودکان ونوجوانان، درزندگی روزمره آنان بازکرده اند، همچون دیگر ساخته های دست بشر، دو روی سکه دارند که یک روی آن بهره گیری درست و مفید درجهت تحکیم وتثبیت یادگیری وآموخته های آنان وبالا بردن سطح دقت وتمرکزدرکارها و کمک به پیشرفت اموردرسی آنان است و روی دیگراستفاده های نادرست و نابجاست که گاه آسیب های فراوان جسمانی وحتی روحی و وروانی رابرای آنان درپی دارد.امروزه جامعه شناسان به تاثیرات بازی های رایانه ای بر رفتارهای فردی و اجتماعی کودکان ونوجوانان پی برده اند .دنیای بازی های رایانه ای، سرشار از شگفتی است؛ جایی که کودکان را تا مرز تحقق رویاها وتخیلات می برد و آنان را در دنیای هیجان انگیز و پر ماجرا ورمزآلودکودکی ونوجوانی رها می کند.بنابراین، قوه تخیل را در کودکان تقویت می کند، ولی به دلایلی همچون نبود آموزش های صحیح یا فقدان نظارت های لازم از سوی اولیا ویا دست اندرکاران طراحی وتولید این بازی ها و... اهداف این بازی ها به درستی شناخته نشده و بعضی کودکان درعمل به سمت بازی هایی سوق داده می شوند که اثرات زیان باری را بر شخصیت وزندگی آنان دارند. این پژوهش برآن است تاضمن ارائه تعریف دقیق وروشنی از این فرآیند، به تآثیر منفی انواع بازی های رایانه ای برانزوای اجتماعی دانش آموزان دخترمقطع ابتدایی شهرستان سنقر بپردازد.

بازی های رایانه ای، انزوای اجتماعی، دانش آموزان دختر، مقطع ابتدایی