اهمیت تعلیم و تربیت از دیدگاه نهج البلاغه و روایات
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 42
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MAECONEF01_295
تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1403
Abstract:
تعلیم و تربیت در اسلام با نزول اولین آیات وحی بر پیامبر اکرم (ص) آغاز و با خطاب «اقرا و ربک الاکرم؛ الذی علم بالقلم؛ علم الانسان مالم یعلم»(قرآن، ۹۶/۵ ۳)، منشا و مشیت الهی به خود گرفت؛ که در این آیات اولیه بر دو عنصر بنیادین تعلیم و تربیت، یعنی کسب علم و دانش از یک سو و تعالی روح و کمال انسانی از سوی دیگر تاکید می شود. (حسینی، ۱۳۷۹: ۳)موضوع تعلیم و تربیت «انسان » است و طراحی نظام صحیح و جامعی برای تعلیم وتربیت انسان، تنها از ناحیه وحی ممکن خواهد بود. قرآن کتاب انسان سازی و علی علیه السلام ترجمان و مبین قرآن است. چه کسی غیر از آن حضرت می تواند مفسر کتاب خدا باشد؟ همو که اعلم به وحی وسنت و سیره نبوی و اسبق به ایمان و اقرب به پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله است. تربیت به طور خلاصه عبارت است از پرورش و رشددادن استعدادهایی که آفریدگار جهان جهت سعادت و کمال انسان در وجود او به ودیعت گذاشته است. (ادیب، ۱۳۶۲: ۱۱ ۱۰).
Keywords:
Authors
کوثر ایلی چلکاسری
مقطع کارشناسی
محمد رستمی چلکاسری
کارشناسی ارشد، ریاضی، معلم رسمی آموزش و پرورش