فاطمه حسین زاده - (ریاضیات و کاربردها، کارشناسی،حکیم سبزواری)
سمانه رزمی فیض آبادی - (راهنمایی و مشاوره ، کارشناسی ، دانشگاه پیام نور تربت حیدریه)
مریم صبا - (مهندسی برق، کارشناسی ارشد، دانشگاه غیرانتفاعی امام رضا)
مرضیه آذرران - (فیزیک، مقطع کارشناسی. دانشگاه عالی نیشابور)

این مقاله به بررسی علم یادگیری مبتنی بر مغز و پیامدهای آن برای آموزش می پردازد. این مقاله با معرفی اصول بنیادی یادگیری مبتنی بر مغز، با تاکید بر اهمیت درک ساختار و عملکرد مغز در فرآیند یادگیری آغاز می شود. سپس این مقاله به بررسی نقش علوم اعصاب در ارائه بینش در مورد چگونگی یادگیری مغز می پردازد و یافته های کلیدی را که استراتژی ها و شیوه های آموزشی را اطلاع می دهند، برجسته می کند.روش ها: این مقاله ادبیات موجود در مورد یادگیری مبتنی بر مغز را مرور می کند، با ترکیب مطالعات تحقیقاتی و چارچوب های نظری که رابطه بین مغز و فرآیندهای یادگیری را بررسی می کند. استراتژی های آموزشی مختلف و شیوه های کلاس درس همسو با اصول یادگیری مبتنی بر مغز نیز بررسی می شوند.یافته ها: یافته ها نشان می دهد که اصول یادگیری مبتنی بر مغز، مانند ترکیب تجربیات چندحسی، ترویج تعامل فعال، و ایجاد ارتباطات معنادار، نتایج یادگیری و مشارکت دانش آموز را افزایش می دهد. ادغام فن آوری، ایجاد یک فضای کلاس درس مثبت، و فراهم کردن فرصت هایی برای حرکت و فعالیت بدنی نیز به یادگیری موثر مبتنی بر مغز کمک می کند.نتیجه گیری: علم یادگیری مبتنی بر مغز پتانسیل بالایی برای تحول آموزش دارد. با به کارگیری اصول یادگیری مبتنی بر مغز، مربیان می توانند استراتژی های آموزشی را طراحی کنند که با فرآیندهای یادگیری طبیعی مغز هماهنگ باشد و منجر به بهبود مشارکت، موفقیت و رفاه دانش آموزان شود.

یادگیری مبتنی بر مغز، علوم اعصاب، راهبردهای آموزشی، مشارکت دانش آموز، تحول آموزش