پریسا رفیعی - کارشناسی ارشد، مهندسی منابع طبیعی، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران

این مقاله مروری به بررسی قدرت یادگیری مشارکتی می پردازد، رویکرد آموزشی که بر همکاری و کار گروهی در بین دانش آموزان تاکید دارد. همچنین به بررسی منطق پشت یادگیری مشارکتی می پردازد و محدودیت های محیط های یادگیری رقابتی سنتی را برجسته می کند. سپس به اصول کلیدی یادگیری مشارکتی، از جمله وابستگی متقابل مثبت، مسئولیت پذیری فردی، مشارکت برابر و تعامل همزمان می پردازد. یافته های پژوهش نشان می دهد که یادگیری مشارکتی باعث ارتقای پیشرفت تحصیلی در موضوعات مختلف، پرورش مهارت های تفکر انتقادی و افزایش رشد اجتماعی و عاطفی در دانش آموزان می شود. چالش های مرتبط با اجرای یادگیری مشارکتی، مانند مدیریت کلاس درس و پویایی گروه، همراه با استراتژی هایی برای غلبه بر این موانع تایید می شوند. این مقاله با تاکید بر پتانسیل یادگیری مشارکتی برای آماده سازی دانش آموزان برای موفقیت در دنیای جهانی شده که نیازمند همکاری قوی و مهارت های کار گروهی است، به پایان می رسد.

یادگیری مشارکتی، همکاری، کار گروهی، پیشرفت تحصیلی، رشد اجتماعی