مرضیه خواجه پور - طلبه سطح دو، حوزه علمیه حضرت زهرا (س)

زنان به دلیل تفاوتی که در عین تناسب بر اساس خلقت بدیع و حکیمانه خداوند با مردان داشته و به علت نقش اساسی که در طول تاریخ بر‎ عهده‎ گرفته‎اند، در تعارض دوسویه افراط و تفریط قرار داشته، گاه او را فوق انسان دانسته و در حد پرستش بالا برده‎اند و گاه او را از مقام انسانی فرود آورده و شیء انگاشته‎اند. نگاهی به تاریخ ادیان و فرهنگ‎های اقوام و ملل جهان نشان می‎دهد زن ‎جز در دین اسلام ‎ مقام شایسته‎ای نداشته و شخصیت او به عنوان موجودی جدا از کاروان انسانیت مطرح شده است. اسلام به حمایت از حقوق و شخصیت انسانی زن وارد میدان شد و او را انسانی برابر و مساوی با مرد دانسته و تحولی بنیادین در تفکر بشری و فرهنگ جامعه جاهلی آن روز ایجاد کرد. پس از انقلاب عظیم اسلام و تحولات ناشی از این مکتب انسان‎ساز، تحولی شگرف در مسائل زنان رخ داد. اما، به سبب حوادث بعد از رحلت پیامبر (ص) و بیراهه رفتن مسیر خلافت پس از رسول‎الله (ص)، مقابله با حاکمیت تفکر علوی، اقداماتی چون تعطیلی صدساله نقل حدیث، مجال دادن به قصه‎پردازان در اشاعه اسرائیلیات در جامعه اسلامی، جعل حدیث، توطئه از سوی یهودیان و همدلی بنی‎اسرائیل و بنی‎امیه در توسعه اسرائیلیات، فقدان علم و معرفت لازم در پاسخ‎گویی به مسائل روز، زمینه‎سازی برای بازگشت جاهلیت و عصبیت عربی در مسائل مرتبط با زنان و عواملی از این دست، موانعی را بر سر راه تداوم حرکت بنیادین اسلام در تحول جایگاه حقوقی و انسانی زنان ایجاد کرد. بر همین اساس و به‎رغم تلاش امامان شیعی در تداوم سیره پیامبر (ص)، در بسیاری از متون دینی مطالبی درباره زنان به‎چشم‎می‎خورد که رد پای روشنی از فرهنگ جاهلی و یهود عنود و تحریف‎آفرین است که لزوم بازنگری دقیق و موشکافانه آن را ایجاب می‎نماید تا دیدگاه حقیقی دین در مورد جایگاه و نقش زن در نظام آفرینش از میان این ابهامات مشخص شود. در این پژوهش روش تحقیق،

اسلام, زنان, اسرائیلیات, فرهنگ جاهلی.