اثربخشی آموزش خود هیپنوتیزم بر مولفه عملکرد فرد در طول روز به صورت مشکلات تجربه شده ناشی از اختلال خواب بیماران ام اس

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش خود هیپنوتیزم بر مولفه عملکرد فرد در طول روز به صورت مشکلات تجربه شده ناشی از اختلال خواب بیماران در بیمارستان ۱۷ شهریور مشهد بود. پژوهش حاضر، یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل که جامعه آماری شامل ۲۲۰ بیمار دچار ام اس از نوع عودکننده -فروکش کننده مراجعه کننده به بخش مغز و اعصاب بیمارستان ۱۷ شهریور شهر مشهد بودند که تعداد ۳۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفر آزمایش و ۱۵ نفر گروه گواه بودند. ابزار استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ (۱۹۸۹) بود. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری، با استفاده از نسخه ۲۸ نرم افزار آماری SPSS تحلیل شد. نتایج این پژوهش نشان داد که در مرحله پس آزمون بین میانگین نمره عملکرد مناسب در افراد دو گروه تفاوت معناداری وجود داشت (۰۰۱/۰=P؛ ۹۱/۰=F)؛ بنابراین نتیجه گیری می شود با خود هیپنوتیزم می توان کیفیت خواب در بعد عملکرد مناسب بیماران مولتیپل اسکلروزیس را بهبود بخشید.

Keywords:

خود هیپنوتیزم , کیفیت خواب , مولتیپل اسکلروزیس