فرید صابری - کارشناس ارشد عمران آب، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان. ایران

نظام آموزشی و یا سیستم تعلیم و تربیت رسمی در هر جامعه مهمترین نقش را در جامعه پذیری افراد دارد که از طرق مواد در سی، مواد آموز شی، فعالیت های پرور شی و همچ ین معلمان، این فرای د صورت می پذیرد. مهارت های زندگی توانائی های برای سازگاری و رفتار مثبت هستند که فرد را قادر می سازند بطور موثری با نیازها و تغییرات زندگی روزانه مواجهه شوند. بخصوص مهارت های زندگی گروهی از توانائی ها و مهارتهای بین فردی هستند که به افراد کمک می کند بتوانند تصمیماتشان را شکل دهند. مشکلات را حل کنند، بطور نقادانه و خلاقانه فکر کنند، ارتباط موثر داشته باشند، ارتباط سالمی بسازند، عدم تاکید بر دیگران مقابله مناسب و مدیریت زندگی بطور سازنده و سالم. هرچند در طی دوران تحصیلی نوجوانان چیزهای زیادی یاد می گیرند و در طی آن نیازها و مشکلات متعدد مواجهه می شوند که در چارچوب برنامه آموزشی درسی می باشد. ولیکن آموزش مهارتهای زندگی می تواند یک جزء اصلی ارتقاء سلامت محسوب گردد. مهارت های زندگی با رویکرد قراردادی آموزش سلامت و دیگر مداخلات اجتماعی در مدارس متفاوت است. در این پژوهش تلاش شده است با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه به بررسی ارتقاء کیفیت زندگی از طریق برنامه های پرورشی ورزشی مدارس و تاثیر آن بر سلامت روان و افزایش عملکرد تحصیلی دانش آموزان پرداخته شود.

برنامه های ورزشی، برنامه های پرورشی، عملکرد تحصیلی، سلامت روان، دانش آموزان.