مائده درویشی - کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران

زمینه و هدف: هدف از انجام این تحقیق ، بررسی پژوهشی پیرامون تاثیر هوش هیجانی و دیدگاه فراهیجانی والدین بر سبک های فرزند پروری است. مواد و روش تحقیق: روش مطالعه در این تحقیق به صورت مطالعه کتابخانه ای بوده است. برای این منظور از مطالب موجود درمقاله، تحقیق های چاپ شده و همچنین مطالب دیجیتالی استفاده شده است.یافته ها و نتایج : والدینی با هوش هیجانی و فراهیجانی بالا، قادر به افشای تجارب هیجانی خود هستند، چرا که افشای نوشتاری هیجان ها و احساسات به شناخت عمیق خود و رویدادهای زندگی منجر، و موجب رسیدن حل مسائل در فرزندپروری از دیدگاه وسیع تری می گردد. هر چه والدین تجارب خود را بهتر تحلیل، توصیف، طبقه بندی و تبیین کنند و نسبت به عوامل، فرآیندها و پیامدهای افکار، هیجان ها و اعمال خود آگاهی واضح تری داشته باشند، در فرزندپروری از عامل زورگویی کمتر استفاده می کنند و در تربیت فرزند و ارتباط با وی موفق تر و اثر بخش ترند. والدین دارای هوش هیجانی و فراهیجانی بالا از شادابی و نشاط و سرزندگی و استقلال بیشتری در خانواده برخوردارند و برای ارتباط با فرزند وقت بیشتری را می گذارند و عملکرد بهتری در فرزندپروری دارند، همچنین به زندگی خوش بین تر بوده و در برابر استرس مقاومت بیشتری دارند که همین باعث کمتر شدن خشم آنها و دوری از فرزندپروری استبدادی را در پی دارد. عملکرد تربیتی والدینی که دارای احساس وظیفه شناسی بالایی هستند اما فاقد هوش هیجانی و فراهیجانی هستند در مقایسه با والدینی که از هوش هیجانی بالایی برخوردارند، ضعیف تر است و معمولا در فرزندپروری سهل گیری می کنند.

هوش هیجانی، دیدگاه فراهیجانی، سبک های فرزند پروری