مهرناز جبلی آده - کارشناسی ارشد روانشناسی و تربیت کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد ارومیه
ناهید محمدی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحد علوم تحقیقات دانشگاه آزاد ارومیه
نسرین حسین پور - کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان
فاضله عارف منش - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد واحد خوی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر روش تدریس همیاری بر پیشرفت تحصیلی علوم تجربی و بازدهای شناختی ( دانش، درک و کاربرد) اجرا شد.روش تحقیق این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با گروه های مقایسه می باشد. جامعه آماری این تحقیق را ۱۶۰۰ نفر ازدانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر تبریز ناحیه ۳ که در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ هستند.برای نمونه گیری از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شده است که ۶۰ نفر از دانش آموزان دختر پایه ششم انتخاب شد. ابزارهای مورداستفاده دراین پژوهش آزمونهای پیشرفت تحصیلی محقق ساخته از تمام مطالب کتاب درسی علوم پایه پنجم (پیش آزمون) با پایایی ۷۳/۰ به روش کودر ریچارسون ۲۱ و مطالب تدریس شده از کتاب درسی علوم تجربی پایه ششم(پس آزمون) با پایایی ۷۵/۰ به روش کودر ریچارسون۲۱ می باشد. یادداری، درک و کاربرد مطالب آموخته شده به عنوان شاخص های شناختی در نظر گرفته شدند. نتایج تحلیل کواریانس داده ها نشان داد که استفاده از روش تدریس همیاری تاثیر برتر معناداری بر پیشرفت تحصیلی علوم تجربی(۰۷/۱۹=F و ۰۵/۰≥P) و شاخص های درک(۲۵/۷=F و ۰۵/۰≥P) و کاربرد(۷۱/۳۴=F و ۰۵/۰≥P) دارد ولی بر دانش(۴۶/۰=F و ۰۵/۰≤P) تفاوتی مشاهده نشد.

روش تدریس، همیاری، پیشرفت تحصیلی، علوم تجربی، بازدهای شناختی ( دانش، درک و کاربرد).