فاضله عارف منش - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد واحد خوی
ندا رحمتی - کارشناسی ارش روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور
زهرا بابازاده - کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان

هدف: این پژوهش با هدف تعیین تاثیر برنامه آموزش مهارت های خانواده بر خود کنترلی و مهارت های سلامت عمومی بر روی دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، گروه آزمایش و گروه گواه بود. ۳۰ نفر از مادران دانش آموزان به روش نمونه گیری در دسترس از یکی مدارس شهرستان ارومیه انتخاب شده بودند، در این پژوهش شرکت داشتند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گروه گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش، برنامه آموزش مهارت های خانواده را در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ا ی دریافت کردند، درحالی که این آموزش به گروه گواه ارائه نشد. ابزار های پژوهش حاضر شامل مقیاس بهره همدلی بارون – کوهن (۲۰۰۳) و مقیاس سلامت عمومی گرانفسکی و همکاران (۲۰۰۱) بود و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری حاکی از آن بود که برنامه آموزش مهارت های خانواده بر خود کنترلی و مهارت های سلامت عمومی اثر مثبت و معناداری دارد (P<۰.۰۵). نتیجه گیری: با توجه به این که آموزش مهارت های مهارت های خانواده باعث افزایش خود کنترلی و بهبود مهارت های سلامت عمومی می شود، برنامه ریزی برای آموزش مهارت های خانواده اهمیت ویژه دارد.

خود کنترلی ، مهارت های تنظیم هیجان، مهارت های خانواده، دانش آموزان دوره ابتدایی