افسانه کاظمی - کارشناسی،علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور مشهد
راضیه خاکپور - کارشناسی، آموزش ابتدایی، فرهنگیان بنت الهدی بوشهر
فائزه حضرتقلی - کارشناسی، آموزش ابتدایی، پردیس الزهرا زنجان
ویانا رضایی - کارشناسی ارشد، تاریخ و فلسفهی تعلیم و تربیت، دانشگاه پیام نور میاندواب

این مقاله به بررسی تاثیر خودپنداره مثبت بر اعتماد به نفس دانش آموزان می پردازد و بر اهمیت آن در محیط های تحصیلی تاکید می کند. خودپنداره مثبت که به عنوان ادراک افراد از توانایی ها و ارزش خود تعریف می شود، برای شکل دادن به نگرش ها، رفتارها و عملکرد تحصیلی دانش آموزان بسیار مهم است. برای جمع آوری و تجزیه و تحلیل مقالات پژوهشی مرتبط، مطالعات تجربی و چارچوب های نظری، از روش شناسی مرور ادبیات سیستماتیک استفاده شد. ترکیب یافته ها بر تاثیر قابل توجه خودپنداره مثبت بر اعتماد به نفس و نتایج تحصیلی دانش آموزان تاکید می کند. تحقیقات به طور مداوم نشان می دهد که افراد با خودپنداره مثبت سطوح بالاتری از اعتماد به نفس، انعطاف پذیری و انگیزه را نشان می دهند که منجر به بهبود عملکرد تحصیلی و بهزیستی کلی می شود. علاوه بر این، خودپنداره مثبت راهبردهای مقابله ای سازگار را تقویت می کند و به رضایت بیشتر از تجربیات تحصیلی کمک می کند. در نتیجه، پرورش یک خودپنداره مثبت در بین دانش آموزان برای ارتقای اعتماد به نفس و پرورش رشد جامع ضروری است. مداخلات آموزشی با تمرکز بر افزایش خودآگاهی، پذیرش خود و خودکارآمدی می تواند نقشی اساسی در پرورش خودپنداره مثبت و توانمندسازی دانش آموزان برای پیشرفت تحصیلی و شخصی ایفا کند. با درک اهمیت خودپنداره مثبت در موفقیت دانش آموزان، معلمان و سیاست گذاران می توانند محیط های یادگیری حمایتی را برای رشد و پیشرفت دانش آموزان ایجاد کنند.

خودپنداره، اعتماد به نفس، دانش آموزان، پیشرفت تحصیلی.