سمیه پوراحمدی
لیلا احمدبهمنیاری
نرگس پوراحمدی

این مقاله به بررسی ادغام فناوری در کلاس درس می پردازد و ابزارها و استراتژی های تدریس موثر را بررسی می کند. مقدمه اهمیت ادغام فناوری را در افزایش مشارکت دانش آموز، ترویج همکاری و حمایت از آموزش شخصی سازی شده برجسته می کند. روش های مورد استفاده در این مطالعه شامل بررسی جامع ادبیات موجود در مورد ادغام فناوری در آموزش است. یافته ها نشان می دهد که یکپارچه سازی فناوری در کلاس درس، مشارکت و انگیزه دانش آموز را افزایش می دهد، آموزش شخصی شده را تسهیل می کند، همکاری و ارتباط بین دانش آموزان را ارتقا می دهد، و از تصمیم گیری و شیوه های ارزیابی مبتنی بر داده حمایت می کند. این نتیجه گیری بر پتانسیل تحول آفرین فناوری در آموزش و نیاز به تحقیقات مداوم، توسعه حرفه ای معلمان و سرمایه گذاری زیرساختی برای اطمینان از یکپارچگی موثر فناوری تاکید می کند. به طور خلاصه، ادغام فناوری در کلاس درس پتانسیل بهبود فرآیندهای آموزش و یادگیری، آماده سازی دانش آموزان برای عصر دیجیتال و پرورش مهارت های قرن ۲۱ را دارد.

یکپارچه سازی فناوری، فناوری کلاس درس، تدریس موثر، مشارکت دانش آموز، آموزش شخصی شده.