بهاره تجن جاری - کارشناسی ارشد، فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه مازندران

این مقاله به بررسی نقش حیاتی سواد دیجیتال در پرورش مهارت های قرن ۲۱ در میان فراگیران می پردازد. با انجام یک تجزیه و تحلیل جامع از ادبیات موجود، ابعاد چندوجهی سواد دیجیتال، شامل سواد اطلاعاتی، سواد رسانه ای و تفکر انتقادی بررسی می شود. این مطالعه به بررسی پیامدهای سواد دیجیتال بر سیاست و عملکرد آموزشی، با تمرکز بر ادغام برنامه درسی، آموزش معلمان، برابری، و ارزیابی می پردازد. یافته ها نشان می دهد که سواد دیجیتال صرفا یک مهارت فنی نیست، بلکه جزء ضروری آموزش مدرن است. این به طور پیچیده ای با سایر مهارت های قرن بیست و یکم مانند ارتباط، همکاری و حل مسئله مرتبط است. موسسات آموزشی باید سواد دیجیتال را در برنامه های درسی خود ادغام کنند و اطمینان حاصل کنند که دانش آموزان فرصت هایی برای توسعه مهارت دارند. علاوه بر این، برنامه های تربیت معلم باید ارتقای شایستگی های سواد دیجیتالی معلمان را در اولویت قرار دهد. این بررسی بر نیاز به دسترسی عادلانه به منابع دیجیتال و پر کردن شکاف دیجیتال تاکید می کند. علاوه بر این، بر اهمیت ابزارهای ارزیابی برای سنجش مهارت های سواد دیجیتال دانش آموزان تاکید می کند و بینش هایی را برای بهبود مستمر در محیط های آموزشی ارائه می دهد. در نتیجه، این مطالعه تاثیر عمیق سواد دیجیتال بر نتایج آموزشی را برجسته می کند و خواستار ادغام آن با سیاست ها و شیوه های آموزشی در سراسر جهان است.

سواد دیجیتال، مهارت های قرن ۲۱، آموزش، ادغام برنامه درسی، تربیت معلم.