زهرا محمدزاده - آموزگار ابتدایی، آموزش و پرورش شهرستان ماکو
زینب محمدزاده - آموزگار ابتدایی، آموزش و پرورش شهرستان ماکو
لیلا کاظم زاده - آموزگار ابتدایی، آموزش و پرورش شهرستان ماکو
محمد ملک پور - آموزگار ابتدایی، آموزش و پرورش شهرستان ماکو
منور نماز زاده - آموزگار ابتدایی، آموزش و پرورش شهرستان ماکو

خلاقیت یکی از مهم ترین مهارت های مورد نیاز در دنیای امروز است که نه تنها در حوزه های هنری، بلکه در تمامی ابعاد زندگی و مشاغل مختلف نقش اساسی دارد. کودکان به عنوان آینده سازان جامعه، نیازمند پرورش خلاقیت در محیط های آموزشی هستند. آموزگاران و مدارس به عنوان عوامل اصلی در نظام آموزشی، نقش بی بدیلی در پرورش خلاقیت دانش آموزان دارند. پرورش خلاقیت در کودکان ابتدایی اهمیت ویژه ای دارد؛ زیرا خلاقیت به کودکان کمک می کند تا راه حل های جدید و نوآورانه برای مشکلات پیدا کنند. محیط های خلاقانه می توانند انگیزه و علاقه دانش آموزان به یادگیری را افزایش دهند. فعالیت های خلاقانه می توانند اعتماد به نفس کودکان را افزایش دهند و آنها را به ابراز نظرات و ایده های خود ترغیب کنند. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی جایگاه روش های تدریس در پرورش خلاقیت دانش آموزان انجام شد. این پژوهش از نوع پژوهش های کاربردی و شیوه بررسی آن نیز توصیفی- تحلیلی می باشد. همچنین از شیوه مطالعه منابع کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات و داده های پژوهش، استفاده شده است. نتایج بیانگر آن که اگر مدرسه شرایط خود و معلمان روشهای تدریس را بر پایه شناخت و پرورش استعدادهای دانش آموزان، نیاز جامعه و نزدیک کردن محیط مدرسه به شرایط و زندگی بیرونی قرار دهد، می تواند در جهت شکوفایی خلاقیت در دانش آموزان گام بردارد اما اگر محیط آموزشی به ویژه روش های تدریس که مستقیما مرتبط با تفکر کودک است، مناسب با رشد خلاقیت کودکان نباشد، باعث کاهش خلاقیت می شود؛ تا جایی که تورنس در اولین یافته هایش بیان می کند، در رشد خلاقیت کودکان افتی وجود دارد که به دلیل وجود شرایط نامساعد مدرسه به ویژه روش های تدریس است.

بررسی نقش روش تدریس در پرورش خلاقیت دانش آموزان