بابک صدقی - دانشجوی دکتری چینه شناسی و فسیل شناسی گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
علی بهرامی - دانشگاه اصفهان
مهدی یزدی - استاد دانشگاه

در این تحقیق نهشته های سازند کژدمی از دیدگاه حوادث پس از مرگ (postmortem) و دفن شدگی (burial) خارپوستان و جغرافیای دیرینه نهشته ها مورد بررسی قرار گرفته است. از حدود ۱۵۰ نمونه فسیل شده خارپوستان این برش که شامل ۱۰ جنس و ۱۳ گونه ی Coenholectypus neocomiensis, Phymosoma binexilis, Dorocidaris taouzensis, Cottaldia aff. Benettiae, Leptosalenia sergipensis, Phymosoma baylei, Micropedina olisiponensis, Tetragramma deshayesi, Macraster douvillei, Mecaster batnensis, Macraster obtritus, Pliotoxaster comanchei, Macraster sp., Hemiaster sp. می باشند، بخش قابل توجهی از آنها دچار خردشدگی (Disarticulation and fragmentation) ، ترک های شعاعی و تغییر شکل پوسته (test outline distortion and radial cracking) و تغییر حجم و فرسایش زیستی (bioerosion) و سوراخ شدگی توسط کرم های رو زیست (microboring) گردیده اند. البته بعد از تغییر حجم، شکستگی و یا فشردگی تافونومیکی، محلول های موجود (هیدروکربور و محلول های غنی از هیدروکسیدهای آهن، منگنز و گاهی سیلیس) در شکاف ها وترک های حاصله از این پدیده های فیزیکی جایگزین شده اند. پوسته این خارپوستان توسط اپی فونا های همزیست مانند اوسترید ها و گریفه ها بعنوان غذا و جایگاه اتصال رو زیستی و پناهگاه پس از مرگ و دفن شدگی آن ها بوده است. بنظر می رسد تغییر حجم، خرد شدگی، تزریق محلول و خم شدگی فونا تحت تاثیر فشار تکتونیکی گنبدهای نمکی منطقه و سنگ شناسی نرم (پلاستیسیته بالا) سازند کژدمی بین دو سازند داریان و سروک می باشد

کژدمی، خارپوستان، حوادث پس از مرگ، ، اپی فونا، گنبد نمکی