ارمغان نیکوسخن - کارشناس ارشد، گروه میکروبیولوژی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
اعظم حدادی - استادیار، گروه میکروبیولوژی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
ناصر هرزندی - استادیار، گروه میکروبیولوژی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران

باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک در سال های اخیر در دام و طیور افزایش یافته است. با این حال، تا به امروز پژوهش های کمی وجود داشته است که باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک را در نمونه های محیطی و حیوانی بررسی کرده باشد. ازاین رو هدف اصلی این پژوهش، جداسازی انتروباکتریاسه از فاضلاب مرغداری ها و بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در این باکتری ها بود. در این پژوهش، ۱۰۰ نمونه از فاضلاب مرغداری های شهر کرج جمع آوری شدند. این سویه ها با استفاده از آزمون های بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی به روش انتشار دیسک (کربی بائر) تعیین شد. باکتری های جدا شده از لحاظ الگوی مقاومت نسبت به سفالکسین، تایلوزین، داکسی سایکلین، اریترومایسین بررسی شدند. در مجموع ۱۷۰ جدایه باسیل گرم منفی از خانواده انتروباکتریاسه از نمونه های فاضلاب مرغداری جدا شدند. بیشترین سویه جدا شده مربوط به باکتری اشریشیاکلی (۳۳/۳۵ درصد) و بعد از آن کلبسیلا (۶۵/۱۷ درصد) بود. بر اساس این پژوهش بیشترین مقاومت به آنتی بیوتیک های سفالکسین و داکسی سایکلین بود. یافته های این پژوهش نشان دهنده بالا بودن میزان مقاومت آنتی بیوتیکی در عوامل باکتریایی جدا شده از فاضلاب مرغداری ها بود. این موضوع احتمالا می تواند به دلیل استفاده نادرست از آنتی بیوتیک ها در صنعت مرغداری باشد.

انتروباکتریاسه, آنتی بیوتیک, مقاومت آنتی بیوتیکی, فاضلاب مرغداری