مرضیه عاشوری - کارشناسی علوم اجتماعی دانشگاه پیام نور مرکز قاینات دبیر مطالعات اجتماعی اداره آموزش و پرورش شهرستان سربیشه

در دنیای امروز، آموزش تنها به انتقال دانش محدود نمی شود، بلکه به توسعه مهارت های اجتماعی و توانمندی های فردی نیز اهمیت می دهد. برنامه های آموزشی به عنوان ابزارهای کلیدی در فرآیند یادگیری، نقش مهمی در شکل گیری شخصیت و مهارت های اجتماعی دانش آموزان ایفا می کنند. این برنامه ها می توانند به تقویت تعاملات اجتماعی، حل مسائل و ارتقای توانایی های ارتباطی کمک کنند. با توجه به تحولات سریع و پیچیده جامعه و نیاز به آماده سازی نسل آینده برای مواجهه با چالش های مختلف، شایسته است که آموزش و پرورش به طور ویژه بر روی جنبه های اجتماعی رشد دانش آموزان تمرکز کند. متاسفانه، بسیاری از برنامه های آموزشی تنها بر روی جنبه های علمی و شناختی تمرکز دارند و تاثیرات آنها بر ابعاد اجتماعی به طور کامل مورد توجه قرار نمی گیرد. در نتیجه، شایسته است که تاثیر این برنامه ها بر مهارت های اجتماعی و توانایی های ارتباطی دانش آموزان به طور دقیق تری بررسی شود. توجه به تاثیر برنامه های آموزشی بر رشد اجتماعی دانش آموزان نه تنها به بهبود کیفیت آموزش و پرورش کمک می کند، بلکه به ایجاد جامعه ای پایدارتر و هم بسته تر نیز منجر می شود. توانمندی های اجتماعی نظیر همکاری، همدلی و ارتباط موثر از اصول اساسی زندگی اجتماعی محسوب می شوند و به موفقیت در محیط های مختلف کمک می کنند. از این رو، اهمیت دارد که برنامه های آموزشی به طور موثری این مهارت ها را تقویت کنند و ضرورت آن احساس می شود که در بررسی و طراحی این برنامه ها، جنبه های اجتماعی نیز به طور جدی مد نظر قرار گیرند. مقاله حاضر به بررسی تاثیر برنامه های آموزشی بر رشد اجتماعی دانش آموزان می پردازد. هدف از این تحقیق تحلیل نحوه تاثیرگذاری این برنامه ها بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان و شناسایی عواملی است که می توانند به بهبود این تاثیرات کمک کنند. با استفاده نتایج این تحقیق نشان می دهد که برنامه های آموزشی با تمرکز بر فعالیت های گروهی و توسعه مهارت های اجتماعی، تاثیر مثبت قابل توجهی بر رشد اجتماعی دانش آموزان دارند و پیشنهاداتی برای بهبود این برنامه ها ارائه می دهد.

رشد اجتماعی، راهبرد، جذب، تقویت، دانش آموز، معلم