رضا قارزی - دانشجوی دکتری علوم سیاسی گرایش اندیشه سیاسی

این مقاله به بررسی سه مفهوم کلیدی مرتبط با فلسطین و منطقه غرب آسیا می پردازد: «فلسطین اشغالی»، منطقه غرب آسیا و موقعیت راهبردی فلسطین. مفهوم «فلسطین اشغالی» به دو شکل استفاده می شود: اراضی اشغال شده توسط اسرائیل پس از جنگ ۱۹۶۷ و به عنوان اصطلاحی برای مناطق تحت کنترل اسرائیل از سوی کشورهایی که آن را به رسمیت نمی شناسند. همچنین، اهمیت جغرافیایی و استراتژیک منطقه غرب آسیا، شامل کشورهای کلیدی مانند ترکیه و عربستان سعودی، به طور مفصل تحلیل می شود. مقاله همچنین به تحلیل موقعیت راهبردی فلسطین به عنوان «غده سرطانی» که تهدیدی برای کل بشریت به شمار می رود، می پردازد و تاثیرات آن بر روابط بین المللی و سیاست های جهانی را بررسی می کند. این مقاله به تحلیل تاریخچه و نقش حمایت های بین المللی در مناقشه فلسطین و اهمیت آن در سیاست های جهانی می پردازد. اعلامیه «وعده بالفور» در سال ۱۹۱۷، که زمینه ساز مهاجرت یهودیان به فلسطین و تاسیس رژیم اسرائیل در سال ۱۹۴۸ بود، با حمایت مستقیم استعمار انگلیس و سپس ایالات متحده آمریکا، منجر به افزایش مهاجرت ها و اشغال اراضی فلسطینیان شد. در پاسخ به این اشغالگری، فلسطینیان به ویژه در برابر طرح تقسیم فلسطین به دو کشور یهودی و عربی در سال ۱۹۴۷ مقاومت کردند، اما اسرائیل به اشغالگری خود ادامه داد و موج آوارگی فلسطینیان را به دنبال داشت. حمایت های آمریکا از رژیم صهیونیستی، به ویژه در ابعاد نظامی و مالی، به دلایل مختلف از جمله منافع استراتژیک، لابی های صهیونیستی، و پیوندهای عمیق سیاسی و اقتصادی با اسرائیل، تحلیل شده است. همچنین، اهمیت اولویت بخشی به مسئله فلسطین به عنوان یک موضوع کلیدی در جهان اسلام، به ویژه از منظر اندیشمندان و رهبران اسلامی، بررسی می شود تا نشان دهد که این مسئله همچنان از مهم ترین دغدغه های جهانی و اسلامی به شمار می رود.در بامداد روز پنجشنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۷، نیروهای ارتش سوریه در پاسخ به حملات رژیم صهیونیستی، با شلیک ۵۵ موشک به پایگاه های امنیتی و مراکز اطلاعاتی اسرائیل، نقطه عطفی در نزاع جبهه مقاومت اسلامی و رژیم صهیونیستی ایجاد کردند. این عملیات، که به هلاکت ده ها افسر ارشد اسرائیلی منجر شد، به وضوح نشان داد که سامانه های دفاعی رژیم صهیونیستی مانند گنبد آهنین توانایی مقابله با چنین حملات دقیقی را ندارند. این اقدام نه تنها به شکست نظامی اسرائیل دامن زد، بلکه تحول استراتژیکی در پرونده فلسطین به شمار می آید، زیرا برای نخستین بار، حمله به مراکز کلیدی صهیونیستی با چنین گستردگی و تاثیرگذاری صورت گرفت. این تحول به ویژه در شرایطی که اسرائیل و حامیانش برای ممانعت از وقوع این حملات تمام ظرفیت های خود را به کار گرفته بودند، اهمیت دوچندانی دارد و به وضوح ضعف های جدی در توان دفاعی و امنیتی اسرائیل را به نمایش گذاشت.

صهیونیسم،۷اکتبر،فلسطین