مصطفی حسین نیا طارسی - دانشجوی دکتری رشته برق (هنرآموز متوسطه دوم شاخه فنی حرفه ای
هدا نیسی - فوق لیسانس رشته تفسیر علوم قرآن
ندا احمدنیا - کارشناسی ارشد ریاضی محض
مهدی نظر پور - دانشجوی دکتری(آموزگار ابتدایی)

مقاله حاضر به بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی دانش آموزان و متغیرهای رفتاری آن ها می پردازد. سرمایه اجتماعی به عنوان شبکه ها، هنجارها و اعتماد موجود در جامعه که همکاری و هماهنگی را تسهیل می کند، تعریف شده است. در این پژوهش، تاثیرات مثبت و منفی سرمایه اجتماعی بر رفتار دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته است. روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است و داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد جمع آوری شده اند. جامعه آماری شامل دانش آموزان مقاطع مختلف تحصیلی در چندین مدرسه بوده و نمونه گیری به صورت تصادفی انجام شده است. نتایج نشان دهنده وجود رابطه معنادار بین سرمایه اجتماعی و رفتارهای دانش آموزان بوده است. یافته ها نشان دادند که دانش آموزانی که از سرمایه اجتماعی بالاتری برخوردارند، رفتارهای مثبتی نظیر همکاری، اعتماد به نفس، و مشارکت در فعالیت های گروهی بیشتری نشان می دهند. از سوی دیگر، پایین بودن سطح سرمایه اجتماعی با رفتارهای منفی چون انزوا، بی اعتمادی و کاهش انگیزه تحصیلی مرتبط بوده است. بحث و نتیجه گیری این مقاله تاکید بر اهمیت تقویت سرمایه اجتماعی در محیط های آموزشی دارد. پیشنهاداتی برای افزایش تعاملات اجتماعی، ایجاد محیط های حمایتی و ارتقاء هنجارهای مثبت اجتماعی ارائه شده است. این اقدامات می توانند نقش موثری در بهبود رفتارهای دانش آموزان و دستیابی به نتایج تحصیلی بهتر داشته باشند. مقاله به این نتیجه می رسد که مدارس و موسسات آموزشی باید برنامه هایی هدفمند برای تقویت سرمایه اجتماعی در بین دانش آموزان اجرا کنند. این امر نه تنها به بهبود رفتار های فردی کمک می کند بلکه می تواند محیط کلی آموزش را نیز بهبود بخشد.

دانش آموزان ،مدارس،متغیر های رفتاری،سرمایه اجتماعی