شهروز نعمتی - استاد، گروه علوم تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
محمد باردل - دکتری روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
ناهید محمدی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، واحد علوم تحقیقات دانشگاه آزاد، ارومیه، ایران.
مهرناز جبلی آده - کارشناسی ارشد روانشناسی و تربیت کودکان استثنایی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران.
نسرین حسین پور - کارشناسی علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی، دانشگاه فرهنیگان واحد شهید مطهری، خوی، ایران.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه آموزش والدگری مثبت بر سلامت روانی و رضامندی زناشویی مادران دارای کودک اختلال یادگیری ویژه اجرا شد. طرح پژوهشی مورد استفاده در این تحقیق یک طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش مادران دانش آموزان دارای اختلال یادگیری مراجعه کننده به مرکز اختلال یادگیری شهرستان خوی بود. آزمودنی های این پژوهش ۲۴ نفر ( ۱۲ نفر گروه کنترل و ۱۲ گروه آزمایش) از مادران مادارن دانش آموزان دارای اختلال یادگیری بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از پرسشنامه سلامت روانی و رضامندی زناشویی استفاده شد. بسته آموزشی برنامه والدگری مثبت در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت. نتایج تحلیل کواریانس داده ها نشان داد که برنامه والدگری مثبت تاثیر برتر معنی دار بر سلامت روانی دارد(P≤۰.۰۵). همچنین نشان داد که برنامه والدگری مثبت تاثیر برتر معنی دار بر سلامت روانی دارد(P≤۰.۰۵) . پیشنهاد می شود برنامه والدگری مثبت در مدارس اجرا شود.

برنامه آموزش والدگری مثبت, سلامت روانی, رضامندی زناشویی, اختلال یادگیری ویژه