مریم نوربالا - Kharazmi University, Tehran, Iran
مهدی غیاثوند - Kharazmi University

فیلسوفان مسلمان در مباحث طبیعیات خود به بیان مبانی متافیزیکی خود از طبیعت پرداخته­اند. در مسئله حدوث نفس در بدن، همان طور که تصویر متافیزیکی از نفس دارای اهمیت است، تصویر متافیزیکی از بدن نیز به همان میزان دارای اهمیت است. ابن ­سینا با نظریه حدوث روحانی نفس مع­البدن در علم­النفس خود توانست در گامی رو به جلو از برخی اشکالات روش ارسطویی گذر کند. اما سوال این جاست که این فیلسوف و طبیب نامور این مطلب را در طبیعیات فلسفی خود چگونه ترسیم نموده و از کدام مبانی متافیزیکی در طبیعت بدن استفاده کرده است؟ همچنین وقتی ابن­سینا در طبیعیات بدن کیفیت حدوث نفس را بیان می­کند، آیا با نحوه حدوث نفس در علم النفس فلسفی وی تطابق دارد؟ برای پاسخ به این مسئله، کیفیت حیات و تغذیه و رشد از آغاز تشکیل نطفه در جنین در طبیعیات فلسفی سینوی بررسی می­گردد. ابن سینا در طبیعیات معتقد است نطفه با استفاده از حرارت سماوی، آماده دریافت قوه سماوی حیات بخش می­گردد و قوای نفس تدبیر و حفظ و رشد بدن جنین را از طریق روح بخاری به عهده می­گیرند. سپس بعد از تشکیل قلب در جنین، نفس به قلب تعلق می­یابد و رهبری کل بدن را به عهده می گیرد. این مقاله در گام دوم با استفاده از تفسیری متفاوت از عبارات ابن­سینا، راه­حلی برای سازگار نمودن این دو بیان ارائه می­کند.

Soul, Body,  embryo, Sperm, Heart, حدوث نفس, طبیعیات فلسفی, ابن­سینا, نطفه, قلب