Mehdi Boroghani - دانشگاه پیام نور مرکز تهران- کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی
Mohammad- Reza Hamedinia - دانشگاه تربیت معلم سبزوار- دانشکده تربیت بدنی- دانشیار
Mohammad- Reza Assad - دانشگاه پیام نور مرکز تهران- دانشکده علوم انسانی- مربی
Mehdi Zarei - دانشگاه تربیت معلم سبزوار- کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش.

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی شاخص توده بدنی و فعالیت بدنی در نوجوانان پسر ۱۴-۱۱ساله شهر خوشاب می­باشد. مواد و روش­ها: این مطالعه مقطعی روی ۲۹۹ نوجوان پسر ۱۴-۱۱ ساله شهر خوشاب انجام شد. نمونه­های آماری از تمامی مدارس راهنمایی شهر به­صورت تصادفی انتخاب شدند. وضعیت لاغری، اضافه وزن و چاقی براساس شاخص توده بدنی برای سن و جنس در مقایسه با صدک­های استاندارد مرکز کنترل بیماری­ها (CDC-۲۰۰۰) ارزیابی گردید. سطح فعالیت بدنی با استفاده از پرسش­نامه بین­المللی فعالیت بدنی ارزیابی شد. رفتارهای کم­تحرک آزمودنی­ها و سطح تحصیلات والدین آزمودنی­ها با استفاده از پرسش­نامه محقق ساخته ارزیابی شد.نتایج: شیوع لاغری و اضافه وزن- چاقی در بین آزمودنی­ها به­ترتیب ۱۶% و ۴/۳% بود. میانگین زمان فعالیت بدنی سبک، متوسط و شدید در دانش­آموزان چاق و دارای اضافه وزن به­ترتیب ۱۹، ۲۴ و ۱۵ دقیقه، در آزمودنی­های با وزن طبیعی به­ترتیب ۱۹، ۴۴ و ۳۶ دقیقه و در آزمودنی­های لاغر به­ترتیب ۲۲، ۶۰ و ۴۱ دقیقه در شبانه­روز بود. میانگین سطح فعالیت بدنی در گروه اضافه وزن- چاق نسبت به گروه لاغر و گروه با وزن طبیعی، کم­تر ولی هیچ تفاوت معناداری بین آن­ها مشاهده نشد و میزان تماشای تلویزیون در گروه اضافه وزن- چاق نسبت به گروه با وزن طبیعی به­طور معناداری بیش­تر بود. سطح تحصیلات والدین در گروه اضافه وزن- چاق به­طور معناداری نسبت به گروه با وزن طبیعی بالاتر بود.نتیجه­گیری: یافته­های این مطالعه نشان داد که شیوع لاغری نسبت به شیوع اضافه وزن و چاقی در نوجوانان خوشابی بیش­تر می­باشد. در این مطالعه ارتباطی بین میزان فعالیت بدنی و شاخص توده بدنی مشاهده نشد، اما افزایش رفتارهای کم­تحرک (تماشای تلویزیون) با اضافه وزن و چاقی مرتبط بود.مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی شاخص توده بدنی و فعالیت بدنی در نوجوانان پسر ۱۴-۱۱ساله شهر خوشاب می­باشد. مواد و روش­ها: این مطالعه مقطعی روی ۲۹۹ نوجوان پسر ۱۴-۱۱ ساله شهر خوشاب انجام شد. نمونه­های آماری از تمامی مدارس راهنمایی شهر به­صورت تصادفی انتخاب شدند. وضعیت لاغری، اضافه وزن و چاقی براساس شاخص توده بدنی برای سن و جنس در مقایسه با صدک­های استاندارد مرکز کنترل بیماری­ها (CDC-۲۰۰۰) ارزیابی گردید. سطح فعالیت بدنی با استفاده از پرسش­نامه بین­المللی فعالیت بدنی ارزیابی شد. رفتارهای کم­تحرک آزمودنی­ها و سطح تحصیلات والدین آزمودنی­ها با استفاده از پرسش­نامه محقق ساخته ارزیابی شد. نتایج: شیوع لاغری و اضافه وزن- چاقی در بین آزمودنی­ها به­ترتیب ۱۶% و ۴/۳% بود. میانگین زمان فعالیت بدنی سبک، متوسط و شدید در دانش­آموزان چاق و دارای اضافه وزن به­ترتیب ۱۹، ۲۴ و ۱۵ دقیقه، در آزمودنی­های با وزن طبیعی به­ترتیب ۱۹، ۴۴ و ۳۶ دقیقه و در آزمودنی­های لاغر به­ترتیب ۲۲، ۶۰ و ۴۱ دقیقه در شبانه­روز بود. میانگین سطح فعالیت بدنی در گروه اضافه وزن- چاق نسبت به گروه لاغر و گروه با وزن طبیعی، کم­تر ولی هیچ تفاوت معناداری بین آن­ها مشاهده نشد و میزان تماشای تلویزیون در گروه اضافه وزن- چاق نسبت به گروه با وزن طبیعی به­طور معناداری بیش­تر بود. سطح تحصیلات والدین در گروه اضافه وزن- چاق به­طور معناداری نسبت به گروه با وزن طبیعی بالاتر بود. نتیجه­گیری: یافته­های این مطالعه نشان داد که شیوع لاغری نسبت به شیوع اضافه وزن و چاقی در نوجوانان خوشابی بیش­تر می­باشد. در این مطالعه ارتباطی بین میزان فعالیت بدنی و شاخص توده بدنی مشاهده نشد، اما افزایش رفتارهای کم­تحرک (تماشای تلویزیون) با اضافه وزن و چاقی مرتبط بود.

شاخص توده بدنی، فعالیت بدنی، نوجوانان.