بررسی ریزپوشینه دار کردن به روش امولسیون های دوگانه و نحوه پایدارسازی آن

امولسیونهای دوگانه یا امولسیونهای چندگانه درواقع یک امولسیون هستند دونوع امولسیون دوگانه وجود دارد امولسیون آب درروغن - در آب w/o/w که درآن یک امولسیون آب درروغن بصورت ریزقطره هایی دریک فاز آبی پراکنده شده است و اموسیون روغن - در آب - در روغن w/o/w که درآن امولسیون روغن درآب دریک فاز روغنی پراکنده شدها ست امولسیونهای نوع اول رایج تر است این گونه امولسیون ها معمولا به روش دو مرحله ای تولید شده که درآ« ازدو نوع ماده فعال سطحی استفاده میشود یک نوع آبگریز جهت پایدارسازی سطح امولسیون w/o داخلی و یک نوع آبدوست جهت پایدارسازی سطح گویچه های خارجی امولسیون های دوگانه ازلحاظ ترمودینامیکی شدیدا ناپایدار اند چهارمکانیسم احتمالی برای ناپایداری امولسیون های w/o/w وجود دارد که عبارتنداز: الحاق ریزقطره های آبی درونی الحاق قطره های روغن پاره شدن لایه روغن که جداکننده فاز درونی و بیرونی است و عبور آب و مواد محلول درآب ازطریق لایه روغنی تاکنون تلاشهای بسیاری جهت پایدارسازی امولسیون های دوگانه صورت گرفته است ازجمله این اقدامات میتوان به استفاده ازانواع امولسیفایر ها پایدارسازی به وسیله بیوپلیمرها و بهینه سازی شرایط تولید اشاره کرد.

Keywords:

امولسیونهای دوگانه , پایداری , امولسیفایر , ریزپوشینه دار کردن