مریم سادات مصطفی - دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
مستوره صداقت - گروه روانشناسی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
شاهرخ مکوند حسینی - گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران.
سیداحمد سیدعلی نقی - مرکز تحقیقات ایدز ایران، پژوهشکده کاهش رفتارهای پرخطر، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

پژوهش حاضر به منظور ارتقاء سلامت روان، بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر خرده مقیاس های پذیرش، سرزنش خود وسرزنش دیگران افراد مبتلا به اچ.آی.وی انجام گردید. پژوهش مداخله ای از نوع پیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه میباشد. ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه، آزمایشی و گواه جایگزین شد. ازپرسشنامه تنظیم شناختی- هیجانی گارنفسکی و همکاران استفاده شد. افراد گروه آزمایشی به مدت ده جلسه دو ساعته تحتآموزش طرحواره درمانی گروهی با مدل طرحواره درمانی یانگ قرار گرفتند. جهت تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس و نرم افزار SPSS ۲۶ استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد، طرحواره درمانی گروهی بر میزان خرده مقیاس های پذیرش، سرزنش خود و سرزنش دیگران در افراد مبتلا به اچ.آی.وی تاثیر داشته است P<۰/۰۵، طرحواره درمانی موجب افزایش پذیرش،کاهش سرزنش خود و کاهش سرزنش دیگران در افراد مبتلا به اچ.آی.وی شد

طرحواره درمانی، پذیرش، سرزنش خود، سرزنش دیگران، ویروس نقص ایمنی انسانی (اچ.آی.وی)،ایدز