مهدی شریفی - دانشجوی کارشناسی ارشدروان شناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرگز

هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر افزایش پیوند با مدرسه دانش آموزان بود. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی (پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول شهر گرگان بود. به منظور انتخاب آزمودنی ها با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای نمونه ای به حجم ۵۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۲۵ نفر) و گروه کنترل (۲۵ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش در طول هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای (هر هفته ۱ جلسه) تحت آموزش مهارت های ارتباطی بر اساس دیدگاه هارجی و دیکسون قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه پیوند با مدرسه (اسپرینگر و همکاران،۲۰۰۹) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار استنباطی (تحلیل کواریانس چندمتغیره) و با کمک نرم افزار SPSS-۱۹ انجام شد. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی بر پیوند با مدرسه دانش آموزان در سه بعد روابط حمایتگرانه ی مدرسه، پیوند دانش آموز- مدرسه و پیوند معلم- دانش آموز تاثیر مثبت دارد (۰۱/۰>P). بنابراین شایسته به نظر می رسد که آموزش مهارت های ارتباطی در مدارس به صورت جدی تر، مد نظر قرار گیرد.

مهارت های ارتباطی