شیوا عاملی راد - ۲۷۵ Main Street
حمزه احمدیان - استادیار، عضو هیئت علمی گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج.
حسن غریبی - دانشگاه پیام نور، واحد مرکز سنندج، کردستان، ایران
جلیل سحابی - دانشگاه آزاد سنندج

خانواده بنیادی ترین نهاد اجتماعی است که در پرورش افراد سالم و در تیجه جامعه ی سالم نقش اساسی دارد. بدون شک جوعاطفی مناسب و منسجم در خانواده منجر به ارتقاء خودشکوفایی افراد و توانایی آنان در کشف راه حل های انطباقی و افزایش همبستگی در جامعه خواهد شد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش واسطه ای توانایی حل مسئله اجتماعی در ارتباط بین جوعاطفی خانواده و سلامت اجتماعی در مدلی واریانس محور بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل همه ی دانشجویان مراکز استان غرب ایران و نمونه ی آماری شامل همه ی دانشجویان ۴ مرکز استان در سال ۱۳۹۸ با تعداد ۳۷۷ نفر بود. نمونه گیری به روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های جوعاطفی خانواده هیل برن (۱۹۶۴)، سلامت اجتماعی کییز (۲۰۰۴)، و توانایی حل مساله اجتماعی دزوریلا و همکاران (۲۰۰۲)، استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها در چارچوب مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار اسمارت پی-ال-اس ۳.۲.۸ نشان داد مدل کلی پژوهش، به صورت مطلوبی با داده ها برازش دارد. نتایج شاخص های پایایی و روایی به منظور بررسی مدل بیرونی مطلوب می باشند. در بخش درونی مدل، معیارهای هم خطی، مقادیر t،R^۲ ،f^۲ ، Q^۲ مورد بررسی قرار گرفت و مقادیر به دست آمده قابل قبول می باشند. بر اساس نتایج اثر مستقیم جوعاطفی خانواده بر حل مسئله سازنده و ناکارآمد، اثر مستقیم حل مسئله سازنده و ناکارآمد بر سلامت اجتماعی و همچنین اثر غیرمستقیم جوعاطفی خانواده بر سلامت اجتماعی معنی دار می باشد (۰۱/۰P≤). نتایج تحلیل اندازه اثر و ماتریس اهمیت- عملکرد بیانگر ضرورت تلاش روانشناسان بر روی راه کارهای کاهش استفاده از "حل مسئله ناکارآمد" و نیز ارتقاء "جوعاطفی خانواده" می باشد که سهم مهمی در سلامت اجتماعی دارند.

جوعاطفی خانواده# توانایی حل مسئله اجتماعی# حل مسئله سازنده# حل مسئله ناکارآمد# سلامت اجتماعی