محسن گل پرور - دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران (نویسنده مسئول)
علیرضا صالح پور - دانشجوی دکتری، گروه مشاوره، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

پاندمی کرونا، طیف گسترده ای از ورزشکاران را از انجام فعالیت های ورزشی خود محروم نموده و از این طریق برای آن ها مشکلاتی را ایجاد نموده است . این پژوهش با هدف تعیین رابطه محرومیت از ورزش در دوره پاندمی کرونا، نگرش به ورزش ، وضعیت اجتماعی-اقتصادی و سطح فعالیت با افسردگی، سرزندگی و شادمانی در بدنسازان اجرا شد. روش پژوهش همبستگی در قالب تحلیل همبستگی کانونی و جامعه آماری پژوهش ورزشکاران بدنساز در شهر اصفهان در بهار ۱۴۰۰بودند که از میان آن ها ۲۱۱ نفر به شیوه در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه نگرش به ورزش (۱۳۹۹)، پرسشنامه وضعیت اجتماعی- اقتصادی (قدرت نما و همکاران، ۱۳۹۲) ، یک سوال برای سنجش محرومیت از تمرین، یک سوال برای سنجش سطح فعالیت، پرسشنامه افسردگی بک (بک، ۱۹۶۱) ، پرسشنامه سرزندگی (رایان و فردریک، ۱۹۹۷) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد (آرگایل و لو، ۱۹۹۰) برای سنجش متغیرها استفاده شدند. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل همبستگی کانونی و از طریق نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ تحلیل گردید. نتایج تحلیل همبستگی کانونی نشان داد که در تابع کانونی اول، از بین چهار متغیر پیش بین، وضعیت اجتماعی-اقتصادی با ضریب استاندارد کانونی برابر با ۷۲/۰، سپس نگرش به ورزش با ضریب استاندارد کانونی برابر با ۵۵/۰-، و به دنبال آن محرومیت از تمرین به دلیل پاندمی کرونا با ضریب استاندارد کانونی برابر با ۳۹/۰ قادر به پیش بینی افسردگی، سرزندگی و شادمانی هستند. در مجموع یافته های این پژوهش نشان داد که محرومیت از ورزش به دلیل کرونا توانسته در کنار وضعیت اجتماعی-اقتصادی و نگرش به ورزش برای افسردگی، سرزندگی و شادمانی بدنسازان نقش ایفاء نماید.

افسردگی# محرومیت# کرونا#نگرش به ورزش# وضعیت اقتصادی و اجتماعی# سرزندگی# شادمانی